WARM AANBEVOLEN >> Tweedaagse voor singles die opnieuw willen uitreiken!
20 februari 2024
WARM AANBEVOLEN! Samen met Kathleen Tobback organiseert collega Catherine een tweedaagse voor singles op 22 en 23 maart in Mechelen. Spread the word!
20 april 2020
En de mannen maar hun best doen, in ‘Blind Getrouwd’. Cadeautjes, complimenten, hoopvol smachten, doch de dames reageren eerder afwachtend, om niet te zeggen: koeltjes. Wat wij als kijkers aanschouwen, is hoe de moderne jongens en meisjes zijn opgevoed, en hoe dat soms botst: “Jongens wordt geleerd om vrouwen op een piëdestal te plaatsen. Meisjes wordt op het hart gedrukt hun eigen boontjes te doppen. En dan krijg je dus zinnen als: ‘Zeg, ge moet voor mij geen cadeau kopen...’”
hln.be - Tekst: Nadine Van Der Linden en Brecht Herman
En zeggen dat het niet aan de moeite van de programmamakers ligt. Thailand, Mexico, Bali, Kenia, het kan niet op. Maar zoals die heerlijke quote in de Soprana’s luidde: “Er bestaat geen geografische oplossing voor een emotioneel probleem”. En dus zie je hoe Lothar in Thailand een kimono gaat kopen die Tati wel bekoorde, om vervolgens lauwtjes te horen: “Oei, ge moest dat niet gedaan hebben”. Sonny zit zich in Bali dan weer moed in te spreken: “Ik hoop dat Laura zich wat meer gaat blootstellen”. Niet eens ‘pun intended’, want van seks is zelfs geen sprake, maar misschien wel een knuffel, bij een mooie zonsondergang? Neen, Laura houdt zelfs rillend afstand. Temporiseren, rustig aan, dat moet groeien, zeggen de dames tegen hun trappelende echtgenoten. Niet voor het eerst, want was er vorig jaar niet Joris die bloemen had gekocht, maar zijn vrouw nooit in bloei kreeg?
Wat gebeurt hier? Want luidt het cliché niet dat juist de vròuwen meer moeite voor de liefde willen doen? Willen praten? Dingen samen willen doen? Aansturen op therapie? “Klopt. Vrouwen steken, gemiddeld gezien, meer moeite in een bestaande relatie, maar stellen zich meer afwachtend op bij het begin van een romance”, weet evolutiebioloog Mark Nelissen (UAntwerpen). “Bij mannen is het omgekeerd: die vertonen meer initiatief en moeite bij de start. Dat is een evolutionair gegeven, we kunnen onze genen nu eenmaal niet zomaar het zwijgen opleggen: een man wil zijn genen verspreiden, vandaar het etiket van jager, een vrouw wil nadien dat gezin in stand houden. In oertijden was de bescherming van een man daarbij welgekomen, en dus zorgde een vrouw dat hij bleef.”
Vandaag zijn we 2020. Kinderen worden anders opgevoed dan vroeger, toen jongens niet mochten huilen en meisjes moesten leren ‘zorgen’, met snit en naad en huishoudkunde. Relatietherapeute Sybille Vanweehaeghe: “Jongens wordt vandaag geleerd, en terecht, dat ze niet continu de stoere macho moeten uithangen. In sommige gezinnen, dat is beetje afhankelijk van de opvoeding, wordt er ook gehamerd op galanterie. Als jongetjes zien dat papa hun mama op een piëdestal plaatst, of mama zichzelf daar zet, nemen ze daar iets van mee.” Maar, en dat is soms een probleempje, ondertussen is ook de opvoeding van meisjes geëvolueerd: “Hen wordt dan weer op het hart gedrukt dat ze hun boontjes moeten kunnen doppen, niet afhankelijk mogen zijn van een man. Sommige vrouwen kunnen die reflex moeilijk lossen in een romantische setting, die nu eenmaal kwetsbaarheid vereist. En dan krijg je zinnen als: ‘Ik kan dat wel zelf, je moet dat niet doen, ik kan mijn jas zelf aantrekken…”
Lastige situatie voor de heren dus. En ze hébben het al zo lastig. “Want hoewel mannen vaker het initiatief nemen – dat is hen zo aangeleerd – zijn ze meestal erg bang voor afwijzing”, weet relatietherapeute Rika Ponnet. “Ook in ‘Blind Getrouwd’ gebeurt dat, want ook al zijn deze koppels getrouwd en verwachten wij dat ze zich zo gedragen, au fond moeten ze mekaar uiteraard nog verkennen. Mannen voelen zich in die momenten angstiger dan vrouwen en gaan tot actie over om dat onbehagen te smoren. ‘Ik zal haar eens iets kopen…’ ‘Ik ga iets liefs zeggen, misschien…’” Dat de kijker enerzijds vertederd is door die romantiek, maar anderzijds met een benepen hart toekijkt, is onvermijdelijk, weet Ponnet. “Wat je ziet, is angstig gedrag. Die mannen zijn op zoek naar bevestiging, en dat is mooi om naar te kijken maar voelt ook heel fragiel. Vrouwen daarentegen laten het meer op zich afkomen. Dat zie je ook in andere contexten: mannen zullen op Tinder véél meer foto’s naar de juiste kant swipen dan vrouwen, denkende van: ‘Ik ga breed mikken, dan zal het wel érgens raak zijn, ze gaan mij toch niet allemààl afwijzen?’ Terwijl vrouwen selectiever swipen: komt er geen match, dan is het zo. Anders gezegd: mannen vertonen meer experimenteergedrag. Dat zie je ook in het verkeer, waar vrouwen voorzichtiger zijn.”
Wat Ponnet ook nog wil meegeven: de twijfels van vrouwen rond attenties van mannen - “Meent hij dat wel? Is hij wel echt geïnteresseerd in mij?” - zijn doorgaans onterecht. “Mannen kunnen zich bij het begin van een relatie ontzettend fier en blij gedragen, en dat is ook gemeend. Zoals in ‘Blind Getrouwd’, waar de vrouwen doorgaans bovengemiddeld knap zijn. Reken maar dat veel van die mannen denken: dit is een gouden ticket, dit gaat me niet elke dag overkomen. Dus ja, dan ga je als fiere, blije man bloemen kopen, of een cadeautje. Dat kan héél mooi zijn, en dan valt die lauwe reactie wat tegen, uiteraard. Het beste wat je dan nog kan schenken, is tijd en begrip. Zonder je eigen verwachtingen eeuwig weg te cijferen. Er zijn ook grenzen aan geduld.”