Vlam in de pan

20 maart 2019

De vlam schoot serieus in de pan, bij de start van ‘Blind Getrouwd’. Jonggehuwden Mike en Marjolein voelden meteen het vuur, en vertederden daarmee kijkend Vlaanderen. Maar wie zijn geld nu al op ‘lang en gelukkig’ wil inzetten, wacht best nog even. Artikel van Nadine Van Der Linden voor Het Laatste Nieuws.

Viel er onbewogen bij te blijven? Neen, dus. Drie dikke kussen bij de begroeting. Een giechelend: mag ik jou vasthouden? Lichtjes in de ogen. Direct op het gemak, direct zichzelf kunnen zijn. En met pretoogjes onder de donsdeken, wachtend tot die verdomde camera"s eindelijk de hoteldeur uit waren. Kijken Vlaanderen smolt voor Mike en Marjolein, en tweette ‘hartjes" en ‘life goals". Het contrast met het andere, meer afwachtende koppel (Aljosja en Lieve) was dan ook groot:die hadden het over snurken en oorstopjes, en grapten wie er in bed moest slapen, en wie in bad.

Maar zelfs de experts van het programma houden toch het hart vast. Seksuoloog Wim Slabbinck weet bijvoorbeeld dat het geloof in een juiste match tijdens deze derde reeks bij sommige kandidaten wel héél erg hoog was, waardoor het gezond sceptiscisme van de eerste reeks soms wat wegvalt. En relatietherapeute Sybille Vanweehaeghe noemt de start van Mike en Marjolein "een dubbeltje op zijn kant, dat nog naar links en rechts kan vallen". Want: "Dit kàn een succes worden, en dan is het natuurlijk prachtig, als je achteraf kan zeggen: we voelden het van de eerste minuut. En dit koppel hééft echt wel veel mee. Ze zijn spontaan, ze geven hun angsten toe aan mekaar, zekunnen zichzelf relativeren, ze bevestigen mekaar zonder dat het overdreven is... Dat zijn fijne karaktertrekken en ze zorgen voor een goed gevoel. Maar een heftige start is geen garantie op een duurzame relatie. Laten we niet vergeten dat Mike en Marjolein dertigers zijn. Soms zien we dat mensen heel hard willen geloven, na een bepaalde relatiegeschiedenis:‘dit is de kans van mijn leven". En inderdaad: dat kàn. Maar de realiteit moet nog haar intrede doen."

Dat vindt ook relatietherapeute Rika Ponnet, die een koele minnaar is van ‘Blind Getrouwd". "Eigenlijk hebben we hier te maken met een paradox. Want het programma propageert enerzijds een rationele aanpak van relaties, gebaseerd op wetenschap, geleidelijk aan... Maar dan zie je hoeveel enthousiasme er bij de kijker is voor het omgekeerde: de chemie, het buikgevoel, de ‘liefde" op het eerste gezicht... Ook de deelnemers lijken het zo graag te willen dat ze de connectie doén gebeuren. Het is enerzijds heel spontaan en tegelijk vind ik het een beetje geacteerd: die zoenen, die directe nadruk op ‘dit zit goed"."

"Want op welke basis werpen deze mensen zich in mekaars armen?", vervolgt Ponnet. "Ze kennen mekaar niet eens. Het is pure projectie. Natuurlijk is fysieke aantrekkingskracht iets moois, en die krijg je des te makkelijker als het om bovengemiddeld knappe mensen gaat, wat in dit programma toch het geval is. Alle vrouwen zien er prachtig uit, mooi slank in hun trouwjurk. Maar: die aantrekkingskracht geeft niet meer of minder kans op slagen dan een relatie die rustig en met enig voorbehoud begint. Dat blijkt ook uit onderzoek." Hoe relaties beginnen, heeft overigens vooral met het karakter en de persoonlijkheid van elk van de betrokkenen te maken, weet Ponnet. "Je hebt mensen die heel snel nabijheid zoeken, die meteen heel enthousiast worden. Dat is mooi en aanstekelijk. Maar je heb er ook die afwachtender zijn en meer de risico"s analyseren. Dat lijkt minder romantisch, maar zoals gezegd: op lange termijn kan dit net zo goed een succes worden. De test zit in de dagelijkse realiteit. Niemand is àltijd grappig, leuk en blijgezind. Hoe gaat dit koppel op mekaar reageren als hij zich bijvoorbeeld eens terugtrekt, of zij in de put zit? Hoe gaan ze om met kwetsbaarheid? Met mekaars schoonfamilies, hobbies, verleden? En laten we ook niet vergeten dat dit televisie is", besluit Ponnet. "Men creëert natuurlijk verhaallijnen. Goed mogelijk dat een aarzelende start straks toch een versnelling hoger schakelt of omgekeerd. Onderschat niet hoe alles gemonteerd wordt om voor voldoende contrast te zorgen." Kortom, de huwelijken van Blind Getrouwd zijn niet zoveel anders als alle andere: altijd kan het bootje nog bochten maken.