19 juni 2015 Dagblad
VTM is op zoek naar vrijgezellen die bereid zijn te trouwen met iemand die ze pas op hun trouwdag voor het eerst zien. In de Vlaamse versie van Getrouwd op het Eerste Gezicht worden deelnemers via de wetenschap aan elkaar gekoppeld. Dirk De Wachter en Rika Ponnet, allebei experts in relaties, zien het experiment niet zitten. Artikel van Tom De Leur voor Het Nieuwsblad.
‘Ben jij 25 jaar of ouder en heb je de ware nog niet gevonden? Schrijf je dan nu in.' VTM lanceert via Facebook een oproep voor een ‘uniek project' waarbij vrijgezellen ‘op basis van wetenschappelijke kenmerken' aan elkaar worden gekoppeld. Het woordje ‘trouwen' valt in het hele filmpje niet één keer - wellicht om kandidaten niet af te schrikken - maar het gaat wel degelijk om de Vlaamse versie van Getrouwd op het Eerste Gezicht, een Deens programma dat ook in heel wat andere landen een succes is. In het programma worden vrijgezellen door een team van specialisten als sociologen, psychologen, seksuologen en biologen gescreend en gekoppeld aan hun ideale partner. De koppels krijgen elkaar pas op hun trouwdag voor het eerst te zien. Na de trouw gaan ze op huwelijksreis en volgt de camera zes weken lang hun doen en laten. Na die anderhalve maand moeten ze beslissen: getrouwd blijven of uit elkaar gaan.
Volgens Sara Vercauteren van VTM gaat het om een interessant sociaal experiment: ‘Een experiment dat we in een heel respectvol programma willen gieten. Het idee is vatbaar voor kritiek, daar willen we niet naïef in zijn. Maar kijk naar de buitenlandse voorbeelden en je ziet dat er met respect met mensen wordt omgegaan. Alle deelnemers weten waar ze aan toe zijn: ze weten dat ze op een bepaald moment moeten trouwen, waardoor hun deelname ook minder vrijblijvend is. Alles staat of valt met de mensen die zich inschrijven, natuurlijk. Die moeten sowieso 25 jaar zijn, we verlangen toch een zekere maturiteit. De programma's in het buitenland bewijzen dat experts er wel degelijk in slagen om koppels te vormen die duurzaam zijn. Een garantie op succes is er niet, maar er is echt wel een kans dat zo'n huwelijk blijft duren. Maar nogmaals: eerst moet je genoeg kandidaten vinden.'
‘Een brug te ver'
Het programma valt alvast niet erg goed bij Dirk De Wachter, de psychiater die onder meer het boek Liefde, een onmogelijk verlangen? schreef. ‘Ze hebben me benaderd om aan dit programma mee te doen, maar ik heb vriendelijk bedankt. Niet dat ik me wil opsluiten in mijn wetenschappelijke ivoren toren en me laatdunkend wil uitlaten over televisie, maar ik heb toch vragen bij de maakbaarheid van zo'n huwelijk, zeker voor de camera's. Voor eenzame mensen ligt de oplossing niet in dit programma.'
De boodschap van het huwelijk als experiment staat haaks op mijn werk als therapeute, Rika PonnetAan het Eén-programma Vind je Lief met Bieke Ilegems werkt relatietherapeute Rika Ponnet wel mee. ‘Maar trouwen als experiment, zoals VTM dat wil doen, dat is toch een devaluatie. Zo van: als het niet lukt, gaan we gewoon uit elkaar. Dat is mij een brug te ver. Natuurlijk is de vraag interessant of je mensen wetenschappelijk kunt koppelen. En ik weet zeker dat VTM het respectvol zal aanpakken, zoals in de Deense versie die ik ken. Maar de boodschap van het huwelijk als experiment staat haaks op mijn werk als therapeute. De grootste groep van mensen die trouwen, gaat een huwelijk met grote overtuiging aan. Ik weet dat het vaak fout loopt, maar ik hou niet van de dubbele boodschap die zo'n programma uitdraagt. Ergens is de boodschap toch: we proberen maar wat.'