13 maart 2019
Ik ben een jongeman van 34 en ben twee jaar single. Ik heb mijn puberteit volledig gemist door een laat ontdekt hormonaal probleem en heb nooit echt kunnen experimenteren op relationeel en seksueel vlak. Ik kan wel goed met vrouwen omgaan, maar kom nooit aantrekkelijke single vrouwen van mijn leeftijd tegen. Ik ben nogal introvert en geen uitgaanstype. Het lijkt net alsof ik de boot gemist heb, dat het momentum voorbij is om een fijne, lieve vrouw te leren kennen. Dat is voor mij een enorme bron van negatieve frustratie. Hoe ga ik hier het best mee om? Wie kan mij hierbij helpen?
Rika Ponnet:
Uit je verhaal spreekt het overweldigende en paniekerige gevoel: ik heb de boot gemist. Dat gevoel hangt samen met de gedachte dat ons leven een lineair verloop moet kennen waarbinnen er een duidelijke tijd en plaats is voor dingen. Uiteraard zijn er op het vlak van relaties, ontluikende seksualiteit, het vormen van een seksuele identiteit ‘gemiddelden", maar die zeggen heel weinig over het brede spectrum van levenslopen.
Jouw relationele en seksuele leven kende een trage start door een medisch probleem, maar als ik het goed begrijp, is dat nu verholpen. Die late start heeft duidelijk wel iets gedaan met je zelfwaardegevoel. Je lijkt de overtuiging toegedaan dat het net daardoor tot op vandaag maar niet wil lukken met relaties, maar vooral dat je al de goede kansen miste en dat die vandaag niet meer voorhanden zijn. Een eerste belangrijke stap is dat idee durven loslaten. Uiteraard heeft dat hormonale probleem een rol van betekenis gespeeld in je verleden, maar het staat nu niets meer in weg. Eveneens belangrijk is te beseffen dat we als mens een leven lang ‘relationeel" zijn: op elk moment kunnen we verliefd worden, een relatie aangaan, experimenteren, ervaringen opdoen, groeien. Hét momentum is dus zeker niet voorbij.
Naar alle waarschijnlijkheid speelt in je contacten vandaag wel een vorm van faalangst mee, omdat je naar jezelf kijkt als iemand die er maar niet in slaagt om te bereiken wat bij anderen wel lukt. Het maakt je mogelijk te zelfbewust, wat remmend werkt bij het tot stand komen van een spontaan aanvoelend contact. Ook een gevoel van wanhoop, de gedachte dat het altijd zo zal zijn, dat je nooit ten volle aan dat volwassen leven van relaties zult participeren, lijkt te overheersen. Een te enge focus op het vinden van een partner hangt daarmee samen, maar is niet de beste strategie. Uiteraard is het een prima idee om plaatsen op te zoeken waar je andere singles treft, waar je kunt daten, maar probeer toch vooral in het algemeen vaker buiten te komen. Probeer ook te vermijden om elk contact met een vrouw te evalueren als: is dit al dan niet relatiemateriaal? Durf ervaringen op te doen, te experimenteren, al de dingen die je niet deed toen je jonger was, maar die er wel voor zorgen dat je jezelf beter leert kennen en mettertijd ook een beter zicht krijgt op wie al dan niet bij je past. Stel jezelf als ambitie om van elk contact met een vrouw een fijne ervaring te maken.
Last but not least deze geruststelling: ik werk intussen 23 jaar als relatiebemiddelaar en het potentieel aan vrouwelijke, aantrekkelijke dertigers is groot. Aan jou om op ontdekkingstocht te gaan.