01 juni 2019 Magazine
Deze week sluit ‘Vind je lief’, het relatiebureau van de openbare omroep, na een zomer van mixen & matchen weer haar deuren. Hoeveel van de hoopvolle singles met een soulmate/toekomstige ex (schrappen afhankelijk van uw eigen ervaringen in de liefde) naar huis gaan, blijft voorlopig nog een goedbewaard geheim. Rika Ponnet, Vlaanderens befaamdste relatiedeskundige, overschouwde ook dit jaar de selectie van het kandidatenveld en blikt sowieso tevreden terug. Artikel van Margot Kennis voor Humo.
'Rika Ponnet: ''Blind getrouwd', waarin de koppels meteen moesten trouwen, vond ik een brug te ver.'
Rika Ponnet «Ik vond het een heel rijk seizoen, dat een goed beeld gaf van de singlemarkt in Vlaanderen. Sommige mensen vinden dat het succes van ‘Vind je lief' af te meten valt aan het aantal koppels dat eruit voortkomt, maar daar ben ik het niet mee eens. In een week waarin maar weinig singles een echte match vonden, kreeg ik meteen reacties à la: ‘Zo flauw dat programma, er komt niets uit de bus voor die mensen.' Maar in het echte leven moet je vaak ook een hele reeks dates doorlopen eer je iemand vindt met wie het klikt (lachje). Precies daarom zou ik het niet zo fijn vinden mocht het resultaat van deze tweede serie té goed zijn - dan krijgen kijkers misschien een verkeerd beeld van daten.
»Uit de eerste jaargang zijn vijf koppels voortgekomen, waarvan er twee nog steeds samen zijn. Dat vind ik een heel straf resultaat, al zijn het niet toevallig de twee jeugdige koppels die nu nog samen zijn: hoe minder bagage je meesleurt, hoe groter de kans dat je de tijd en de ruimte vindt om samen de puzzel te leggen.»
HUMO Maar hoor ik je het nu goed zeggen, Rika, dat je liever niet hebt dat alle singles een match vinden?
Ponnet (lacht) «Het zou wel mooi zijn, natuurlijk, maar niet bijzonder geloofwaardig. Al wil de kijker natuurlijk het liefst liefde zien bloeien tussen twee mensen, zo verknocht als we zijn aan ‘ze leefden nog lang en gelukkig'. En ook de deelnemers zijn uiteindelijk op zoek naar die ene persoon met wie het écht klikt, hoe nonchalant ze daar ook over mogen doen.»
HUMO Gregory, één van de singles van dit seizoen, was nog maar 23. Is dat niet een beetje jong om al datinghulp in te schakelen?
Ponnet «Nee, als een single het gevoel heeft dat hij niet de juiste mensen tegenkomt, heb ik daar altijd begrip voor - ongeacht zijn of haar leeftijd. Wij, moderne westerlingen, zijn het ook gewend om problemen in ons leven analytisch aan te pakken: ligt het misschien aan mij dat ik geen partner vind? En hoe kan ik een oplossing voor deze kwestie vinden?»
HUMO Maar kun je de liefde wel in zulke logische patronen gieten?
Ponnet «Dat is een tweesnijdend zwaard: op zich is het goed om te beseffen dat een relatie staat of valt met je eigen gedrag in de liefde. Maar je kunt de liefde inderdaad niet in een checklist gieten. ‘Mijn partner moet aan deze twintig punten voldoen en dan word ik gelukkig': zo wérkt het niet. Ontvankelijkheid blijft heel belangrijk, dat zag je ook in ‘Vind je lief': singles die zich openstelden voor anderen, hadden een veel grotere kans om een fijn contact op te bouwen met iemand. Een puur rationele partnerkeuze, daar geloof ik sowieso niet in. Er moet een emotionele connectie zijn.»
HUMO Wat ons naadloos bij ‘Blind getrouwd' brengt, het relatiebureau van de Medialaan, dat nog net iets verder ging in het koppelen.
Ponnet «Het productiehuis heeft me destijds meerdere keren gevraagd of ik niet aan dat programma wilde meewerken, maar ik heb telkens geweigerd. En daar ben ik, achteraf gezien, blij om. Niet dat ik het programma wil afvallen, maar het feit dat de koppels meteen moesten trouwen, vond ik toch een brug te ver. Plus: je ziet toch het verschil in montage met ‘Vind je lief'. Bij ‘Blind getrouwd' werd het geheel net dat tikje aangedikt.
»Ironisch genoeg bewees ‘Blind getrouwd' ook wat ik net zei: dat de liefde niet in een strakke, wiskundige formule gegoten kan worden. Alleen het koppel dat ook emotioneel met elkaar verbonden raakte, is nog steeds getrouwd. Dat zegt alles, hè.»