16 oktober 2019 Magazine
Een relatiebreuk is altijd pijnlijk, zelfs als je als vrienden uit elkaar gaat. Maar de break-ups van deze lezeressen spannen de kroon, want zij werden harteloos gedumpt door de partner die ze zo graag hadden gezien. Tekst: Elien Geboers voor Flair
Iris (30): ‘Twee jaar geleden gingen mijn ex-vriend en ik na een dik jaar uit elkaar. Omdat hij aan het begin van onze relatie aangaf dat hij met bindingsproblemen worstelde, gaf ik hem zoveel mogelijk vrijheid. We plakten geen etiket op de relatie, gaven elkaar alle ruimte om ons eigen ding te doen en spraken af wanneer we daar allebei zin in hadden. Een tijd lang liep dat goed. Tot er zo nu en dan wat problemen of onenigheden de kop opstaken. Wanneer ik daarover wilde praten, klapte hij dicht. Hoe vaker dat gebeurde, hoe meer ik besefte dat ik wél behoefte had aan duidelijkheid, communicatie en verbinding. Na maanden van duwen en trekken ontplofte de boel, maakten we vlammende ruzie en vertrok hij met slaande deuren. Niet onoverkomelijk. Bij elk koppel zit het er weleens tegen, toch? Alleen loste hij dat niet op door met me te praten. Integendeel. Een maand lang zag ik hem niet. Sterker nog: ik hoorde zelfs niets meer van hem. Als ik belde, nam hij de telefoon niet op. Hij antwoordde ook niet op sms’jes. Alsof hij van de aardbol verdwenen was. Toen ik bijna gek werd van onwetendheid, stuurde hij me doodleuk dit chatbericht: “Ik heb nog een paar spullen staan bij jou. Mijn vorige ex heeft die ook bijgehouden, maar ik wil ze deze keer graag terug. Kan je ze bij mijn ouders gaan afgeven?” Euh… wat!? Mijn ‘vorige ex’? En wat met ons gesprek? Ooit al gehoord van liefde en respect? Ik stond perplex, maar meer communicatie volgde er niet. Na twee weken stomverbaasd te zijn, heb ik zijn spullen gedropt zoals hij mij heeft laten vallen: zonder enige uitleg gedumpt voor de deur van zijn ouderlijke huis.’
Femke (28): ‘Het is ondertussen ruim acht jaar geleden, maar ik vergeet nooit meer hoe mijn toenmalige lief een einde maakte aan onze relatie. Dat deed hij via sms, maar dat is lang niet het ergste van het verhaal. Als student besloot hij om een halfjaar te studeren in Frankrijk. Omdat ik zelf best ambitieus ben, steunde ik hem daar volledig in. Zes maanden zijn natuurlijk lang voor een jong koppeltje. Daarom besloten we dat we elkaar na twee maanden zouden ontmoeten in Parijs, de stad van de liefde. Toen die tijd was aangebroken, boekte ik in mijn eentje de Thalys en bolde ik naar Parijs. Ik keek er zo naar uit om het hele weekend met hem door te brengen in de meest romantische stad ter wereld. Als echte toeristen bezochten we de Eiffeltoren, de Champs-Elysées, de Notre Dame en noem maar op. Soms voelde het wat onwennig tussen ons, maar dat was ook niet zo vreemd. We hadden elkaar tenslotte al acht weken niet meer gezien. Dat was tenminste de verklaring die ik er op dat moment aan gaf. Eenmaal terug in de Thalys bleek er heel wat anders aan de hand. Halfweg tussen Parijs en Brussel kreeg ik een sms’je van hem: “Sorry Femke. Ik kreeg het dit weekend echt niet over mijn lippen, maar ik wil eigenlijk niet meer verder met ons. Ik voel me beter in mijn eentje, maar wist echt niet hoe ik je dat moest vertellen… Het spijt me…” What the fuck?! Ik zal je één ding zeggen: nadat ik een beetje bekomen was, heeft hij de rekening van de Thalys uit zijn brievenbus mogen vissen.’
Aminat (25): ‘Het zat al een tijdje scheef tussen mijn ex en ik. Toen we voor de zoveelste keer kletterende ruzie hadden, tilde hij me op en zette hij me - letterlijk - aan de deur, alsof ik grof huisvuil was. Dat was voor ons beiden eindelijk het signaal dat het zo niet verder kon. Een paar dagen later hebben we afgesproken dat ik mijn spullen zou ophalen en we beter onze eigen weg zouden gaan. Trop is te veel.’
Steffi (23): ‘Meet K., de kerel zonder ballen. Omdat mijn ex zelf het lef niet had om te vertellen dat hij verliefd was op een vriendin van mij, stuurde hij haar maar op me af om de boodschap over te brengen. Toen ze bij een kopje koffie zijn taak overnam, kon ik alleen maar medelijden hebben met haar. Aangezien de zak niet mans genoeg was om zelf zijn vuile werk op te knappen, stond ik hem met plezier aan haar af. His and her loss. Het spreekt voor zich dat mijn vriendschap met hem én met haar behoorlijk snel verwaterd is daarna.’
‘Omdat mijn ex het lef niet had om te vertellen dat hij verliefd was op mijn vriendin, stuurde hij haar op me af.'
Leen (31): ‘Op de manier waarop mijn ex-vriend onze relatie beëindigde, kan ik niet echt iets aanmerken. Hij deed het voorzichtig, respectvol en met een open en eerlijk gesprek. Zijn timing was daarentegen op z’n minst ongelukkig te noemen. Hij verliet me tijdens mijn strijd tegen borstkanker. Let wel: dat neem ik hem ondertussen niet meer kwalijk. Onze relatie zat al langer scheef, en die moeilijke periode maakte het zeker niet beter. Op het moment zelf kon ik echter maar moeilijk begrijpen hoe hij me dat kon aandoen. Alsof het allemaal nog niet pijnlijk genoeg was. Ik moet wel toegeven: hij is er de hele periode voor mij geweest en is me blijven steunen tot ik genezen was, gewoon niet als mijn lief.’
Shari (25): ‘Ik ben belogen, bedrogen en bestolen: mijn relatiebreuk was met andere woorden het summum van klootzakkerij. Het bedrog van mijn ex kwam aan het licht toen mijn beste vriendin hem op een feestje zag flikflooien met een ander meisje en een foto naar me stuurde. Omdat ik zeker wilde zijn dat er meer aan de hand was, pluisde ik de dagen daarna zijn gsm, laptop en social media uit. Wat ik ontdekte, was nog veel pijnlijker dan die ene foto. Aan zijn chatgeschiedenis kon ik zien dat hij er maar liefst drie andere liefjes op na had gehouden tijdens onze relatie. Toen ik hem daarmee confronteerde, probeerde hij er zich niet eens uit te lullen. Het kon hem geen moer schelen dat ik gekwetst was. Hij nam gewoon zijn spullen en bolde het af. Toen ik hem later een berichtje stuurde om de € 150 die ik hem geleend had, terug te betalen, heeft hij me gewoon genegeerd. Tja, er staat niets op papier, dus zal ik me er bij moeten neerleggen dat ik dat geld nooit meer terug zal krijgen. Toch kijk ik positief terug op de hele situatie. Ik ben zo blij dat ik op tijd heb ontdekt wat voor een eikel hij is. Ik zag hem namelijk als de vader van mijn toekomstige kinderen. Dat had pas echt een ramp geweest.’
‘Toen ik hem confronteerde met zijn bedrog, nam hij gewoon zijn spullen en bolde het af.’
Alexandra (25): ‘Mijn ex en ik waren nog maar een maand of drie samen, dus voor veel mensen lijk ik misschien een dramaqueen, maar wat hij me gelapt heeft, deed echt heel veel pijn. Voor mijn verjaardag organiseerde ik een weekendje weg in de Ardennen met mijn beste vrienden. Uiteraard nodigde ik hem ook uit. Omdat hij vrijdagavond nog moest werken, zou hij zaterdag achterna komen. Die zaterdagochtend, en dus de dag voor mijn verjaardag, werd ik wakker met een sms’je van hem. Hij zou niet meer naar het weekend komen, omdat hij toch niet overtuigd was van onze relatie en me niet aan het lijntje wilde houden. Fantastisch verjaardagscadeau, zo’n ijskoude salut en de kost.’
‘Hij sms'te dat hij niet naar mijn verjaardagsweekend zou komen, omdat hij niet overtuigd was van onze relatie. Daar zat ik met al mijn vrienden.'
Maya (30): ‘Trouwe Sex & The City-fans herinneren zich ongetwijfeld nog de break-up post-it van Berger. Mijn ex deed het niet zo heel veel beter. Zijn brief was uitgebreider, maar hij dropte hem ook gewoon in mijn brievenbus, in plaats van hem op z’n minst persoonlijk af te geven. Wat hij schreef was mooi, en ik ben blij dat hij de moeite deed om zijn beslissing uit te leggen, maar het kwetste me wel dat hij na drie jaar relatie het gevoel had dat hij het mij niet persoonlijk kon zeggen.’
Relatiebemiddelaar Rika Ponnet
‘Uit onderzoek blijkt dat het goed is net na een breuk de andere te mijden. “Uit het oog, uit het hart” klopt dus echt.’
Een relatiebreuk is altijd pijnlijk. Maar hoe moeilijk het ook is om een punt te zetten achter een relatie, wat jullie ooit deelden verdient op z’n minst het nodige respect. Relatiebemiddelaar Rika Ponnet legt je uit hoe je dat doet.
Rika Ponnet: ‘Er zijn natuurlijk geen algemeen geldende regels voor het verbreken van een relatie. Elke relatie is anders, in zijn ontstaan en verloop. Ook het verbreken van de relatie hangt daarmee samen. We weten ondertussen allemaal wel dat je een relatie beter niet beëindigt via Messenger of sms, maar er zullen ongetwijfeld situaties zijn waarin dat toch de minst slechte optie is. Omdat een andere manier bijvoorbeeld nog destructiever zou kunnen zijn of dingen in gang zou kunnen zetten die erger zijn dan de manier van afwijzen. Algemeen stel ik toch dat als je een relatie verbreekt, je dat nieuws best persoonlijk brengt, en dat in een omgeving waaruit je “weg” kan, maar die toch niet publiek is.
Dat betekent uiteraard dat je hoe dan ook geconfronteerd wordt met de emoties van de andere, maar ook met die van jezelf. Afwijzen en bij de andere de pijn van de afwijzing zien, is niet makkelijk. Dat hangt vaak samen met een beeld dat we van onszelf hebben en willen handhaven. jezelf zien als iemand die een ander kwetst, is moeilijk. Soms hangt het ook samen met onze angst voor emoties, voor conflict, het overspoelende van zo'n situatie en ons onvermogen om daarmee om te gaan. We gaan zo’n spanningsveld dan ook liever uit de weg. Lukt het echt niet om het nieuws in levende lijven te brengen, is een geschreven boodschap ook een optie, gevolgd door een gesprek. In elk geval is zo’n gesprek belangrijk. Vanuit mijn werk weet ik hoe belangrijk het is dat mensen een verhaal hebben, begrijpen wat er gebeurd is, een verklaring krijgen waarmee ze verder kunnen. Het zorgt ervoor dat je kan rouwen om wat geweest is.’
‘Er is geen juist of fout moment voor het verbreken van een relatie. Vaak denk je al een tijdje na over breken, wik en weeg je tot je op een punt komt waarop de spanning ondraaglijk wordt en je de stap zet. Uiteraard is het moment waarop de andere al in een kwetsbare positie zit, door ziekte, een overlijden, een stresserende periode, niet ideaal, maar daar helemaal aan ontkomen lukt uiteraard niet altijd. Het gaat uiteindelijk altijd opnieuw over dezelfde vaststelling. We willen bij een breuk de pijn minimaal maken, terwijl dat een ijdel streven is.’
‘Wat je al dan niet vertelt wanneer je een relatie verbreekt, hangt sterk samen met wat je nadien nog met dat contact voor ogen hebt. Deel je kinderen, heb je nadien nog gezamenlijke activiteiten of verantwoordelijkheden, dan is het belangrijk ervoor te zorgen dat de andere een afdoende uitleg krijgt, zonder daarom over alles uit te weiden. Het is daarbij belangrijk dat je alle gevoelens toelaat, die ook durft te benoemen, maar weg blijft van oordelen en veroordelen, van etiketten kleven, van de ander zijn of haar gedrag te problematiseren. Relaties stranden altijd omdat de verbondenheid tussen twee mensen er niet meer is, onder druk staat, er van bij aanvang te weinig was, niet omwille van feiten, gebeurtenissen of anderen.
‘Uit onderzoek blijkt dat het goed is net na een breuk de andere te mijden. Uit het oog, uit het hart: dat klopt dus echt wel. Een breuk wordt dan beter verwerkt. Vrienden kan je na een relatiebreuk alleen maar zijn als jullie elkaar allebei ook echt zo zien en niet meer als datingmateriaal. Elke andere vorm van contact, uit medelijden of om te troosten is contraproductief. Jij kan de pijn niet verzachten. Troosten voegt vaak zelfs toe aan de pijn. Ook afscheidsseks is een heel slecht idee, al gebeurt het vaak. Het zorgt opnieuw voor een soort van verbondenheid, zaait twijfel, maakt de dingen er alleen maar complexer op. Het is zoals met een fysieke wonde: die geneest het best als ze scherp en duidelijk is, en het slechtst als dat niet zo is.’
‘Elke breuk doet pijn. Als jij de persoon bent die de breuk initieert, ben je bij wijze van spreken de oorzaak van die pijn. Die pijn verzachten kan niet. Je helpt de andere het best door dit te erkennen, te aanvaarden en te dragen.’