12 november 2019 Column
"Op dit moment loopt het erg moeilijk in onze relatie. Ik zie geweldig op tegen de komende maanden, de feestdagen, de verplichtingen. Mijn vrouw komt uit een heel hechte familie. Altijd is er wel iets te doen en moet iedereen er zijn. Ik haat al die plichtplegingen. Mijn vrouw verwijt me dat ze op elk feest alleen moet verschijnen. Ik ben die ruzies zo beu.” Column voor Het Nieuwsblad Magazine
Het is in veel relaties een issue: hoe stemmen we de verwachtingen van ons gezin van oorsprong af op onze eigen behoeftes als koppel? Zelden sporen de verlangens volledig, al bereiken de meeste koppels mettertijd hierover een consensus. Lukt dat niet, zoals bij jullie, heeft dat een dieperliggende oorzaak.
Op dit moment is jullie wederzijdse perceptie erg negatief. Jij vindt dat je vrouw zich te veel laat leiden en domineren door de verwachtingen van haar thuis. Zij ervaart jou als egoïstisch, niet bereid te investeren in het familieverhaal. Onder jullie gedrag zit evenwel een ander verhaal. Zo maakt je vrouw haar behoeftes ondergeschikt aan die van anderen vanuit de neiging te pleasen, maar toch vooral omdat relaties in haar leven centraal staan. Jouw verlangen naar vrijheid primeert op de verwachtingen van anderen, vanuit een angst vastgezet te worden, maar ook spreekt er de terechte vraag naar het bestaansrecht van jouw behoeftes uit.
Nu lijkt het of jij haar behoefte aan ‘relatie’ en zij jouw behoefte aan ‘eigenheid’ demoniseert. Durf los te komen van die framing. Als zij het niet leuk vindt om alleen op een feest te arriveren, is dat omdat zij het gevoel heeft dat jij haar, jullie relatie niet zo belangrijk vindt. Als jij niet meegaat op de koffie, is dat omdat je zoekt naar een gezond evenwicht tussen ‘ik’ en ‘wij’. Zie wat jullie doen als iets wat jullie doen voor jullie relatie, voor elkaar en dus ook voor jezelf. Af en toe meegaan in haar keuze voor de familietradities toont je engagement naar haar toe. Het zal ervoor zorgen dat ze makkelijker vrede heeft met jouw keuze voor tijd voor jezelf, dat ze het ook kan zien als belangrijk voor het wij-verhaal. Net over dat evenwicht gaat het: familieverlangens staan niet boven individuele behoeftes en omgekeerd. Om het in eindejaarstermen uit te drukken: je kunt van kerst een gezellig familiefeest maken omdat je op oudejaar zelf je ding doet. En omgekeerd.