The 10 year itch?
24 april 2019
Lieven Vandenhaute (Nieuwe feiten / radio1) heeft een gesprek met Rika Ponnet. Onderwerp: Niet de '7 year itch', maar de '10 year itch' doet al eens relaties stranden.
16 november 2013 Dagblad
Sms'jes zijn een verdomd handige uitvinding. Maar dat betekent niet dat je ze ook kunt gebruiken om je liefdesleven te managen. Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat het sturen van tekstberichten niet de manier is om te communiceren met je lief. Femke van Garderen van De Morgen vraagt aan Rika Ponnet enige toelichting.
"Als je niets liefs weet te sms'en, dan stuur je beter niets." Dat stellen Lori Schade en Jonathan Sandberg. De twee zijn onderzoekers aan de Brigham Young University in het Amerikaanse Utah en hebben voor het eerst het versturen van tekstberichtjes en relatietevredenheid met elkaar in verband gebracht. Voor hun studie, die in de Journal of Couple and Relationship Therapy werd gepubliceerd, bestudeerden ze de sms-gewoonten van 276 jonge vrouwen en mannen tussen 18 en 25 jaar. Allen stuurden ze hun partners verschillende sms'en per dag.
De manier waarop ze dat deden bleek wel degelijk een effect te hebben op hun relatie. Liefdevolle, attente berichtjes bleek die langs beide kanten te versterken. Maar dat gold niet wanneer koppels via sms conflicten proberen op te lossen. In dat geval blijkt de emotionele betrokkenheid veel minder groot.
Vrouwen sussen
Er is in dat geval ook een verschil tussen mannen en vrouwen. Bij mannen wordt te veel sms'en geassocieerd met een minder goede relatie. Vrouwen zouden bovendien sussender te werk gaan en vaker hun excuses aanbieden dan mannen, die eerder aanvallende en vermijdende berichten sturen.
Is sms'en dan slecht voor je relatie? Dat kan onmogelijk worden afgeleid uit het onderzoek, zegt relatietherapeute Rika Ponnet. Waar volgens haar wel een en ander over te zeggen is, is de manier waarop liefdespartners omgaan met sms'jes. Het zijn volgens haar vooral de hoeveelheid en de inhoud die een en ander kunnen doen mislopen. "Eerder dan tussen mannen en vrouwen, zie je dan een verschil tussen angstige en vermijdende personen. Die eersten zullen vaak overmatig sms'en: zij hebben veel bevestiging nodig, en kunnen tot tien keer per dag vragen of iemand hem of haar nog graag ziet. Dat zorgt voor een tegenovergesteld effect. Zeker bij vermijdende personen. Die ervaren zo veel sms'en meteen als beklemmend en sturen helemaal niet meer terug."
Sms'jes worden ook vaak fout geïnterpreteerd: ze worden snel opgesteld en zijn zo kort dat nuances wegvallen. "80 procent van onze communicatie gebeurt non-verbaal, via lichaamstaal en stemintonatie. Bij een sms'je kan je alleen maar gissen naar de emotie die erachter schuilgaat."
De voorbeelden daarvan zijn talrijk. Een man die via een sms aan zijn vrouw meldt dat hij met hun zieke dochter naar de dokter moet. Als de vrouw vraagt wat er aan de hand is, en ze het antwoord "Ik vertel het je later wel" terugkrijgt, vermoedt ze meteen het ergste. Terwijl er eigenlijk niets ernstigs aan de hand is. Dat kan tot veel conflicten leiden.
Micro-betrokkenheid
Maar dat betekent niet dat een sms niet goed kan zijn, zegt Ponnet. "Het zijn micromomenten van betrokkenheid, en die kunnen wel goed doen. Bijvoorbeeld, als je vraagt hoe iemands dag is. Als een koppel het moeilijk vindt om bepaalde problemen te bespreken, raad ik hun soms ook aan om het te sms'en. Achter hun gsm voelen mensen zich veel veiliger. Voorwaarde is wel altijd dat ze het achteraf face-to-face bespreken. Het hangt van koppel tot koppel en van persoon tot persoon af, maar als vuistregel zou kunnen gelden: sms alleen datgene wat je in een echt gesprek ook tegen elkaar zou zeggen." Ponnet vermoedt trouwens dat de jongere generatie hier veel minder moeite mee heeft, omdat zij opgegroeid zijn met deze technologie. "Ze weten veel beter wat je via sms, mail of chat zegt dan de oudere generatie. Die worstelt veel meer met de interpretatie van zo'n korte teksten." .