10 december 2013 Magazine
Mannen die het nodig vinden om een scheve schaats te rijden, hebben tegenwoordig steeds meer kans om door het ijs te zakken. In tijden waarin de moderne technologie ons leven is geïnfiltreerd, zijn scheefpoepers er op voorhand aan voor de moeite. Artikel van Jelle Verstaen voor P-Magazine die ook de mening van Rika Ponnet vraagt.
Uit Brits onderzoek blijkt dat bij 1 op 3 echtscheidingen Facebook met de vinger gewezen wordt als oorzaak. Merk je die trend ook in België?
Rika Ponnet: " Het onderzoek waarover we beschikken, is geen Belgisch werk, dus puur cijfermatig is het moeilijk om daar een antwoord op te geven. Anderzijds merk ik zelf, en met mij de meeste professionals die beroepshalve met ontrouw en overspel te maken krijgen, dat in heel wat echtscheidings-verhalen die sociale media een rol van betekenis spelen.
Vooral de graad van gebruik van sociale media ligt in landen als de VS en het VK nog een stuk hoger dan dat hier het geval is. Maar dat het ook hier een enorme impact heeft, dat valt moeilijk te ontkennen. Er worden contacten gelegd op een manier en een tempo waarop dat vroeger niet mogelijk was. Het faciliteert het gegeven gewoon enorm. Als je de kat bij de melk zet, dan zal niet elke kat drinken, maar er zijn er steeds die dat wel doen."
Merk je zelf een toename in dat soort ontrouw?
Ponnet: " Ja eigenlijk wel, maar ik denk dat dat vooral ligt aan de manier waarop mensen hun sociale media tegenwoordig kunnen raadplegen. Waar dat voorheen op desk- of laptop gebeurde vanaf ze thuis waren van het werk, kan dat nu op smartphone, terwijl ze werken.
Zo had ik onlangs een koppel over de vloer waarbij een buitenechtelijke relatie uitkomt doordat de dochter een Facebookbericht ziet binnenlopen op de iPhone van de vader. Komt die relatie dan tot stand via de sociale media? Neen. Maar die maken het wel verdomd eenvoudig om ze in stand te houden. Vroeger was er enkel de vaste telefoonlijn, maar uiteraard belde daar niemand zijn minnaar op, de kans om de vrouw des huizes aan de lijn te krijgen was net iets te groot. Het afspreken op geheime plaatsen, brieven sturen naar zijn of haar werk, via tussenpersonen communiceren,... Het was allemaal zo omslachtig. Nu is zo'n promiscue date in enkele klikken geregeld. Facebook is de gedroomde tool om een scheve schaats te rijden, zeg maar."
Overspel plegen wordt dus gemakkelijker, maar vooral het je-m'en-foutisme rond overspel valt tegenwoordig op.
Ponnet: " Inderdaad, niemand schrikt er nog van op als er in zijn buurt zo'n verhaal de kop opsteekt. Vandaag is dat hoogstens nog een nieuwtje dat in enkele seconden de ronde doet en even snel opnieuw vergeten is. Net zoals er bij beelden van oorlog en armoede na een tijd een vorm van gewenning optreedt, is dat bij overspel ook zo. Maar dat het zo snel kon gebeuren, dat mogen de sociale media op hun conto schrijven.
Maar ondanks alle vooruitgang is er één facet dat in de loop van de geschiedenis niet veranderd is: ontrouw is en blijft een zeer harde noot om kraken. Ikzelf zit twintig jaar in het vak, als ik een man zie die door zijn vrouw bedrogen is, dan is die even hard gekwetst als een man die ik twee decennia geleden voor mijn neus kreeg. Het menselijk leed valt niet te overzien, dat is de harde realiteit."
Zijn die vele echtscheidingen ten gevolge van sociale media dan te wijten aan seksueel getinte berichtjes die heen en weer gestuurd worden, of vooral door de lichamelijke contacten ten gevolge daarvan?
Ponnet: " Iedereen definieert ontrouw op een andere manier, daar moeten we voorzichtig in blijven. Voor sommigen is het sturen van een pikant bericht al aanleiding genoeg om de echtscheidingspapieren te laten aanrukken, voor een ander is dat pas het geval als er echte intimiteiten bij te pas komen. Iedereen beleeft die gradaties op een totaal andere manier.
Toch is de vraag niet zozeer of iemand een probleem heeft met een partner die plots veel meer interesse voor Facebook toont, maar eerder waarom iemand die vluchtroutes opzoekt."
Welke online kanalen zijn op dit moment het populairst om de bloemetjes aan de overkant buiten te zetten?
Ponnet: "Sommige sites hebben zelfs de bedoeling om overspel te promoten, dan denk ik vooral aan SecondLove, Gleeden en LocalSin. Die websites komen er zelf ook voor uit, absurd gewoon. Toch staan dating- en overspelsites wel onder serieuze druk, die nog steeds door Facebook veroorzaakt wordt. Die voorkeur valt eenvoudig te kaderen: de kans dat je vrienden van vrienden leuk vindt, is gewoon ook groter, dan wanneer je je wendt tot datingsites waarop je geen enkel referentiekader hebt.
Dergelijke dating- en overspelsites bedekken maar een heel klein deel van de markt: momenteel is slechts 8 procent van de singles op dergelijke sites terug te vinden, het aantal schuinsmarcheerders zie ik daar zeker niet boven komen. En dan zijn het eerder de jagerstypes: zij die als getrouwde man of vrouw op jacht gingen in dancings of rendez-vouscafés. Eerder de echte uitzonderingen dus. De doorsnee overspelige man of vrouw verkiest nog steeds het gemak en de sfeer van Facebook."
Sinds de komst van de smartphone zit zo'n sociaal netwerk, en dus ook de mogelijkheid tot overspel, letterlijk binnen handbereik. Controleer je de gsm van jouw man zelf wel eens?
Ponnet: " Neen, ik ga er nog steeds van uit dat je een relatie bouwt op een basis van vertrouwen. Ik zou er trouwens geen probleem mee hebben mocht mijn man mijn gsm volledig uitpluizen. Mijn mobieltje blijft al eens thuis liggen op tafel of zo, dus die kans is er zeker, maar daarom doet hij het nog niet hé.
Er is pas een probleem op het moment dat mensen hun gsm, mailaccount of Facebookpagina plots wel bewust gaan afschermen voor hun partner. Dat is een stevig teken aan de wand dat er iets niet volledig pluis is. Als er ernstige vermoedens rijzen van ontrouw, dan vind ik dat het absoluut gepermitteerd is om eens een kijkje te nemen."