'Goed tegengewicht voor porno'

27 mei 2013

Een voorlichtingsboek met daarin expliciete foto's van echte mensen die echte seks hebben, dat is Make Love. Het is al een groot succes in Duitsland, en ligt nu ook bij ons in de winkel. En dat is een goede zaak, vinden deskundigen. Want: ‘Jongeren worden vandaag overspoeld met onrealistische beelden, ook van seks.' Artikel van Kaatje De Coninck voor Het Nieuwsblad.

 

Het idee achter ‘Make Love' is simpel. Jongeren hun lichaam leren kennen en uitleggen hoe seks werkt, in nietsverhullende bewoordingen. Minder ‘absurde porno' en meer ‘intieme seks'. Ongeremd stelt en beantwoordt auteur Ann Marlene Henning in het boek eerlijke vragen. Hoe moet je masturberen? Vindt een meisje anale seks leuk? Hoe scheer ik mijn schaamhaar? Hoe weet je of je liefje het wel leuk vindt wat je doet. Er is advies om lekker te tongzoenen en om te strelen op hoog niveau, er zijn praktische oefeningen om alleen of met twee uit te voeren, en pornomisverstanden worden uit de weg geruimd.

‘Seks is vandaag alomtegenwoordig en vrij toegankelijk', zegt Rika Ponnet. Zij is seksuologe en relatiecoach bij Duet. ‘Daar kunnen we onze kinderen nu eenmaal niet van afsluiten. Het is dus belangrijk hen daar goed op voor te bereiden. Porno schetst een vaak absurd beeld van seks. Seks is niet altijd zo makkelijk, erecties worden geen uren vastgehouden, niet iedereen heeft een perfect lijf. Alles wat een meer realistisch beeld geeft over liefde en relaties, valt toe te juichen.'
 
Om ‘Make Love' passend te illustreren, trok fotografe Heji Shin de straat op in Berlijn. Ze sprak lukraak jonge koppels aan met de vraag of ze hen al vrijend mocht fotograferen.?Het antwoord was - verrassend genoeg, vond ze zelf - vaak ‘ja'. 

‘Porno maakt jongeren onzeker over hun lijf', zegt Lies Verhetsel van Sensoa. ‘De vraag is natuurlijk of de foto's in dit boek - ook vooral jonge, mooie lijven - hen minder onzeker zullen maken. Maar het toont wel dat je geen dubbele D-cup of een penis van 20 centimeter nodig hebt, om seks te hebben. Het toffe aan dit boek is vooral dat het uitgaat van het idee: jongeren hebben seks, we accepteren dat, en we willen er voor zorgen dat dat op een goede, leuke manier gebeurt. Dat is toch lang anders geweest.'
Of het boek nu ook bij ieder gezin op de salontafel moet liggen, is nog maar een andere vraag, zegt Verhetsel. ‘Jongeren appreciëren het over het algemeen niet zo dat hun ouders zeer expliciet praten over seks, of technieken, en dat doet dit boek wel. Maar haal het in huis, zet het in de kast, zodat je kind het kan erin kan bladeren, als het daar klaar voor is.'

Als ouder is het daarnaast vooral belangrijk dat je een sfeer creëert waarin je kind zich vrij voelt vragen te stellen over seks als het dat nodig heeft. ‘Een goede seksuele opvoeding begint, stapsgewijs, vanaf ze geboren worden', zegt Rika Ponnet. ‘De meest natuurlijke manier is om het aan te pakken wanneer het zich aandient. Leg je 5-jarige - op haar niveau wel te verstaan - bijvoorbeeld uit wat menstruatie is, als ze je een maandverband of tampon ziet pakken.' 

Voor Ponnet zou dit boek ook wel deel mogen uitmaken van het curriculum bij leerkrachten. ‘Seksuele opvoeding in de klas laat vandaag vaak nog te wensen over. Twaalfjarigen krijgen een halve dag lang technische uitleg over hoe ze niet zwanger moeten worden, of een condoom moeten omdoen, maar de plezante kant van seks, hoe seks kan zijn in een goede, intieme relatie, wordt absoluut niet aangeraakt. Dat is een enorm hiaat.' 

Het boek is in Duitsland alvast een doorslaand succes: het wordt gevierd door critici, en zelfs goedgekeurd door scholen. Er zijn vandaag al zo'n 200.000 exemplaren van verkocht.