25 september 2016 Dagblad
Mannen hebben heus niet altijd zin in seks. Ze willen ook niet steevast klaarkomen. En de vagina past zich altijd aan, zelfs aan een potlood. In zijn eerste boek Waarom Mannen Geen Seksboeken Kopen neemt seksuoloog Wim Slabbinck (34) het op voor De Man. Want dat is nodig, zo blijkt. Collega Rika Ponnet (48) kan het alleen maar beamen. Twee visies. Van een man en een vrouw. Met bakken kennis over seks.
"Zal ik die kerel wat opschuiven zodat we wat meer plaats hebben", vraagt Wim Slabbinck. Hij ziet me kijken naar een palmboom in een pot. "Lijkt op een fallus, hé", zegt hij. "Dat is een beetje beroepsmisvorming. Ik zie overal fallussen in. In fonteinen, schoorstenen en flatgebouwen."
Als Rika Ponnet even later met de fiets aankomt, zich in de buurt van de palmboom nestelt, haar rug recht en zegt ‘shoot', dan zitten we voor het weten in een groot pleidooi voor begrip voor de man in het seksuele leven. Waag het om te zeggen dat hij een pornokijkende testosteronbom is die veel meer met seks bezig is dan een vrouw. Dan krijg je de wind van voren en een palmboom op je kop. "Een man is in bed veel fragieler dan je denkt."
Wat vinden jullie van de serie ‘Callboys'?
Ponnet: "Fantastisch. Het is natuurlijk een uitvergroting, maar ook daar komt heel veel aan bod wat je ook bij gewone mensen ziet. De man die heel onzeker is over zijn prestaties bijvoorbeeld. Die evenveel bevestiging nodig heeft als een vrouw. En natuurlijk ook de foute stereotypes. Denk maar aan de man die altijd zin heeft en altijd kan presteren. Dat is dus niet zo."
Waarom wordt nog gedacht dat de man altijd goesting heeft?
Slabbinck: "Er is nog altijd dat beeld dat jongens sterk moeten zijn. Zich niet kwetsbaar mogen opstellen. Je ziet het ook bij de aanmeldingen bij seksuologen. Bij de vrouwen komt een op de vijf langs, bij de mannen een op de acht. En dan gebeurt nog vaak dat de vrouw hem aan het handje neemt omdat de man nog altijd zegt ‘och probleempjes, we lossen dat wel zelf op, je moet daar niet te veel over praten'."
Hoe komt dat?
Slabbinck: "In vrouwenmagazines wordt alles besproken, veel te veel zelfs. Maar kijk eens naar mannenmagazines? Daar gaat het nog altijd over borsten, voetbal en sport. Zaken waar het de afgelopen vijftig jaar over ging. Artikels over gezonde voeding of seksuele problemen bespreekbaar maken, die lees je niet. Het beeld van de man is nog altijd dat van de testosteronbom en de verdoken seksist die altijd en overal wil."
Het is de schuld van de media.
Slabbinck: "Nee, natuurlijk niet. Ook van de opvoeding. Van kleins af zadelen we kinderen op met rollenpatronen. In de Mannenfabriek vind je stoere Superman- of Batman-outfits. Of bouwpakketten van Lego of Bob de Bouwer. Jongens gaan buiten ravotten, hoe ruwer hoe liever. Meisjes spelen flink met poppen. In de puberteit moeten jongens zo snel mogelijk man worden. Ze moeten loskomen van mama en papa, en leren hoe ze zich horen te gedragen. Voor mannen betekent dat: fysieke afstand. Mannen begroeten elkaar met een stevige handdruk, niet met een kus. Intimiteit en fysiek contact worden schaars. Want echte mannen knuffelen niet. En: boys don't cry. Ze praten niet meer zo open over hun gevoelens, dat is soft. Terwijl ze zich diep vanbinnen vooral zorgen maken over hun acne, overslaande stem en de vreemd geproportioneerde ledematen."
Ponnet: "Er is enorm veel stereotypering. Kijk maar naar datingsites. Als een vrouw aangesproken wordt om seks te hebben, dan is het bon ton om verontwaardigd te zijn. Als een man chat met een vrouw en zij die avond nog met hem naar bed wil, dan zou hij dat normaal moeten vinden. Maar veel mannen vinden dat ook niet normaal. Willen dat ook niet."
Mannen zijn vrouwelijker dan we denken. Of omgekeerd.
Slabbinck: "De verschillen zijn veel kleiner dan we denken. Vrouwen komen niet van Venus en mannen komen ook niet van Mars. Het grote verschil zit in socialisering."
Ponnet: "Het hokjesdenken. Het is ook heel moeilijk om uit te leggen dat er niet een toolbox is van zo zit een man in elkaar en zo zit een vrouw in elkaar op seksvlak. Ik word zot van die boeken vol tips en tricks hoe je je seksleven moet aanpakken. Alsof je gewoon op een knopje moet duwen en het dan allemaal lukt."
Slabbinck: "Die gemiddeldes zijn ook verschrikkelijk. Een man penetreert gemiddeld 5, 4 minuten. Een man denkt om de 7 seconden aan seks. Amerikaanse onderzoekers hebben dat trouwens eens uitgevlooid. Mannen denken om de 42 minuten aan seks, vrouwen om de 77 minuten. Maar dat onderzoek was bij universiteitsstudenten. Die hebben geen jengelende kleuter of een lastige baas die in hun nek hijgt."
Is er dan geen verschil tussen mannen en vrouwen?
Ponnet: "Er zit meer directe agressie in de man. Ik zag onlangs een reportage over Rammstein. Die groep werd in Amerika van het podium gehaald omdat ze nogal expliciet was. Een agressieve ‘mannelijke' seksualiteit tentoonspreidde. Jammer, want je moet toch opletten met het te zacht maken van seks. Je ziet de laatste jaren zoveel verhalen rond seksuele agressie en vrouwen die lastig worden gevallen, dat mannen wegduiken. Niets meer durven te zeggen. Ze durven zichzelf niet meer te zijn. Terwijl een man moet kunnen blijven zeggen ‘kom hier, ik heb goesting in jou'. Agressie maakt deel uit van ons seksueel functioneren en als die op een goeie manier wordt omgezet kan dat fantastisch zijn voor het genot en welzijn."
En vrouwen willen best wel gedomineerd worden. De verkrachtingsfantasie staat hoog in hun lijstje.
Ponnet: "Ik zou het toch geen verkrachting noemen, maar eerder dominantie. Het boek Fifty Shades of Grey is niet voor niets een succes. Zie dat als een soort reactionair denken. Seks is in al die jaren zo geëvolueerd dat de vrouw nu veel bepaalt, ook op seksueel vlak. De complexiteit van het man-vrouw-zijn, maakt ons echter ook onzeker, waardoor het simpele recept ‘hij bepaalt en ik volg' opnieuw voor even aantrekkelijk wordt."
Wat zijn de grootste problemen anno 2016 op seksueel vlak?
Slabbinck: "Bij de mannen zijn dat vooral erectieproblemen. Of te vroeg, te laat of niet kunnen klaarkomen. Of te weinig of te veel verlangen."
Ponnet: "Ik zie het vaker in de relationele context. De relatie zit niet goed, koppels hebben het gevoel dat ze op een doodlopend spoor zitten en heel vaak is ook de seks dan niet goed. Met alle gevolgen van dien."
Over seks praten. Kunnen we dat nu al?
Ponnet: "In de beslotenheid van mijn praktijk durven mannen en vrouwen dat al meer. ‘We hebben al jaren geen seks meer', dat durfde 20 jaar geleden niemand te zeggen."
Slabbinck: "Het feit dat ze al komen, is zeer goed. Hier kunnen ze niet weglopen van elkaar, he. Alleen jammer dat er vaak alleen over seks wordt gepraat als het niet meer goed zit in de relatie. Iedereen zou dat vanaf het begin moeten doen. Ook over porno kijken, masturbatie, ..."
Ponnet: "De scholen hebben daar ook een belangrijke rol in. Ze laten steken vallen. Ze huren dan een gynaecoloog in die in die zes jaar maximaal drie keer terugkomt en met allerlei attributen een technische uitleg geeft. Met de nadruk op het biologische en wat fout kan gaan."
Slabbinck: "De focus ligt voornamelijk op het vermijden van ‘code rood', Dat wil zeggen: seksueel overdraagbare aandoeningen, zwangerschap en abortus. Alles wat niet fijn is aan seks. En niet op wat wel fijn is."
Wat is het grootste misverstand?
Ponnet: "Er zijn er zoveel. Hoelang hebben we niet gedacht dat een vrouw een braaf meisje is dat een betrouwbare partner zocht die goed voor haar kroost zou zorgen? Een partner die een belangrijke economische waarde heeft? En hoelang hebben we niet gezegd dat het orgasme niet belangrijk is voor de vrouw?"
Dat wordt nog vaak gezegd.
Ponnet: "Terwijl dat dus onzin is. Een vrouw wil ook wel klaarkomen. Ook de clitoris is jaren onderschat geweest. Iedereen dacht dat het maar een uitwendig deeltje was. Een minuscuul knopje. Terwijl het een fenomenaal apparaat is."
Slabbinck: "Het is een kleine penis, zo simpel is het. Het belangrijkste verschil is dat de piemel losjes naar buiten hangt, terwijl het grootste stuk van de kittelaar in het lichaam zit. Dus wil je een vrouw laten klaarkomen, dan moet je daar zijn. En ja, er zijn sommige vrouwen die vaginaal kunnen klaarkomen, maar dan moet je dat vergelijken met een man die kan klaarkomen als je zijn tepels en balzak stimuleert. Niet evident."
En de lengte van de penis, voor eens en voor altijd, doét dat ertoe?
(algemeen gezucht) Ponnet: "Weinig vrouwen liggen daar echt wakker van, tenzij het een micropenis is."
Slabbinck: "En heel geruststellend: de vagina past zich aan. Bij een kleine komt de vagina gewillig naar het lid toe, bij een dikke wordt ze wat breder, bij een lange rekt ze zich wat uit. De vagina weet zich met vrijwel elk lid raad. Dus ook daar zijn zoveel misverstanden rond."