Ik ben verliefd op een polyamoreuze man

11 februari 2019

"Ik leerde iemand kennen, fijn hoe er al van in het begin zulke verbonden gesprekken plaatsvonden, zo'n spirituele zielsverbondenheid. Er is verliefdheid, maar dit gaat dieper... Alleen is die man voor polyamorie. Dat is een breekpunt voor mij. Ik heb geen affiniteit met deze visie." Column voor Het Nieuwsblad Magazine

Rika Ponnet:

Als verliefdheid een combinatie is van aantrekking, emotionele en spirituele verbondenheid, dan is dat een bijzondere, diepgaande ervaring. Het gevoel van erkenning en herkenning raakt ons op het diepste niveau van onze menselijke behoeftes. Daarom brengt verliefdheid ook altijd angstgevoelens mee. Zal dit blijven duren? Kan ik de andere in zijn engagement vertrouwen? Ben ik goed genoeg? Het zijn uitingen van (zelf)twijfel die samenhangen met de kwetsbaarheid die we ervaren als we verliefd zijn. De belofte van exclusiviteit tempert deze angsten enigszins. Daardoor wordt de andere in zijn uniciteit en bijzonderheid bevestigd. Wie die exclusiviteit van bij aanvang naast zich neerlegt, voedt net die verlatingsangst.
 
Almaar vaker experimenteren mensen vandaag met alternatieve relatievormen. Omdat het kan, maar ook omdat het aloude model voor sommigen gewoon niet werkt. Ik vind het goed dat we die vrijheid hebben: te mogen uitzoeken wat ons in de liefde het gelukkigst maakt. Maar ook wetende dat elke keuze uitdagingen kent, geen enkele ons vrijmaakt van liefdeslijden. Bij exclusiviteit ligt die in de beslotenheid, in de altijd aanwezige, enige andere. Bij polyamorie ligt die in de vrijheid, in de gevoelde afwezigheid van de andere door anderen. Het is leren omgaan met gemis aan vrijheid of met gemis aan exclusiviteit. Wie sterk op verbondenheid is gericht, verlating vreest, zal beter gedijen in exclusiviteit. Wie sterk op autonomie gericht is, verlies van vrijheid vreest, kan gedijen in een polyamorische context. Blijf vooral trouw aan jezelf, aan datgene wat voor jou veilig aanvoelt, hoe pijnlijk de keuze op dit moment dan ook is. Verder doen en ervan uitgaan dat de tijd het wel uitwijst, is zelden een goed idee. Jullie band zal immers almaar sterker worden, waardoor je voor je het weet in een verhaal zit dat je niet gelukkig maakt, maar waaruit het moeilijk vertrekken is.