13 maart 2019 Column
Patrick (44) en Femke (33) hebben sinds twee jaar een latrelatie. Patrick heeft een liberale en libertijnse visie op seksualiteit en verwacht meer en meer dat Femke daarin meegaat. Ze hebben daarover regelmatig conflicten en komen op gesprek.
Femke
Ik leerde Patrick kennen op een moeilijk moment in mijn leven. Mijn vader was terminaal ziek, mijn moeder kon dat niet aan en ik was de enige persoon op wie ze konden terug vallen. Ik had het gevoel geen enkele zekerheid in het leven te hebben en vooral ook bij niemand terecht te kunnen. Patrick was heel lief en begripvol, had aandacht voor mij en dat voelde zo goed aan. Heel geleidelijk veranderde dat toch, voelde ik dat die aandacht anders werd, maar ik was al echt gehecht aan hem en als dat bij mij het geval is, heb ik er veel voor over om de relatie te doen slagen. De laatste tijd vind ik onze relatie moeilijk, omdat Patrick zoveel bezig is met seks. Hij wil heel veel experimenteren, maar op een manier die mij geen goed gevoel meer geeft. Ik verken ook wel graag grenzen, vond dat spannend toen Patrick het voorstelde. Aanvankelijk ging het over speeltjes, samen porno kijken en nieuwe standjes uitproberen of hij kocht me speciale lingerie en vroeg om een rol te spelen. We gingen ook al naar een parenclub, om te kijken zei hij, maar nu zeurt hij almaar vaker om verder te gaan, wat ik niet zie zitten. We gingen al eens naar een Eyes Wide Shut-party waar ik wel seks heb gehad met andere mannen. Ik voelde me slecht, was heel blij dat de avond volledig anoniem was verlopen. Patrick vindt dat ik preuts ben en dat het dringend tijd wordt dat ik als vrouw meer mijn mogelijkheden verken. Hij zegt dat ik niet weet wat echt genieten is en dat ik dit zal ontdekken door ook met anderen regelmatig seks te hebben. Zij kunnen me dan dingen leren, doen ervaren die ik ook met hem kan delen. Hij kijkt ook graag toe hoe andere mannen me penetreren, hoe harder, vaker en extremer hoe liever. Ik denk dat ik in al die dingen kan groeien en meegaan, maar voel me vaak ook slecht. Ik weet niet waarom. Soms twijfel ik of voor Patrick vrijen en gevoelens nog kunnen samengaan. Ook eens gewoon vrijen lukt niet echt. Hij begrijpt mijn opmerkingen daarover niet. Vorige maand begon hij ook over een borstvergroting, dat mocht ik het overwegen, hij bereid is die te betalen. Hij had voordien wel al commentaar op mijn lichaam, hij vindt dat ik moet vermageren, me uitdagender moet kleden, van kapsel veranderen. Die laatste dingen deed ik al ten dele, met dat vermageren heb ik het moeilijker en ook met die borstvergroting. Als ik vraag of ik dan niet goed genoeg ben zoals ik ben, is het antwoord altijd dat hij dat zegt om me de kans te bieden te groeien in het leven, dat ik blij moet zijn dat hij zo eerlijk is, dat anderen het denken maar niet zeggen. En ook, als ik hem graag zie, ik dat over heb voor mijn relatie, omdat hij er ook voor zorgt om er blijvend goed uit te zien. Mijn vriendin zei onlangs dat ik veel te veel meega in wat Patrick verwacht. Ik zie het allemaal niet zo klaar meer.
Patrick
Ik leerde Femke kennen op het autosalon. Zij werkte er als hostess, ik was er exposant. We brachten er veel tijd samen door waardoor we elkaar snel leerden kennen. Femke is heel open en dat weet ik te waarderen. Ik vond haar ook aantrekkelijk. Er is een groot leeftijdsverschil tussen ons en dat werkt het beste voor mij. Ik zie er zelf ook stukken jonger uit, doe daar veel voor en voel me ook inzake mentaliteit beter bij iemand die een jaar of 10 jonger is. Bovendien heeft ze geen kinderen en staat dat ook niet bovenaan op haar verlanglijst, zoals bij de meeste vrouwen het geval is. Ik heb een grotere zoon en ben blij met de vrijheid die ik nu heb. Ook financieel kan ik gaan en staan waar ik wil, ben ik van niemand afhankelijk. Daardoor heb ik de mogelijkheid om ook echt vrij te leven, de dingen te beleven zoals ik ze ervaar en wil ervaren en een prikkelend seksleven maakt daar deel vanuit. Seks is altijd erg belangrijk geweest voor mij. Mijn opvoeding heb ik ervaren als extreem beklemmend, zodat ik toen ik bijvoorbeeld trouwde helemaal mezelf niet kende. Mijn vrouw bleek dan ook al snel geen goede match te zijn: ze wou in wezen alleen maar moeder worden en voor de rest pronken met materiële bezittingen, een mooie auto, kleding, seks vond ze een opdracht die ze als ze kon uit de weg ging. Bovendien verdikte ze na de geboorte van onze zoon enorm, van 55 naar meer dan 80 kg. Op het einde hield ik het echt niet meer bij. We hadden er constant conflicten over, want ik vond het afschuwelijk, afstotelijk zelfs. Hoe kan je jezelf nu zo laten gaan? Ze weigerde er iets aan te doen, waardoor we muurvast zaten en ik besloten heb om te scheiden. Ook Femke heeft wat aanleg en zal zeker moeten opletten. Ze vindt het niet fijn dat ik er opmerkingen over maak, maar ik weet hoe die dingen gaan, 1 kg zijn er algauw 5 en zo ben je vertrokken voor heel wat meer. Ik zie dat ook niet graag, overgewicht, breng zelf behoorlijk wat uurtjes in de fitness door een let geweldig op mijn voeding. Ik wil er goed blijven uitzien en verwacht dat ook van mijn partner. Ik vind dat vrouwen vandaag daar vaak te weinig mee bezig zijn: hoe kunnen ze nu verwachten dat hun partner blijvend interesse heeft in hen, hen aantrekkelijk blijft vinden als ze zich helemaal laten gaan? Ik heb een vrouw materieel veel te bieden en vind dan ook dat er iets tegenover mag staan. Ik wil daar ook allemaal geen compromissen meer rond sluiten. Ook seksueel ben ik door de jaren heen enorm geëvolueerd. Ik zoek in mijn gewone leven graag het ongewone op, hou van snelle wagens, dingen doen en hebben die anderen niet doen of hebben en seksueel verken ik ook die grenzen. Vrij genieten, genot bewust nastreven, vind ik belangrijk. Ik heb dat nodig en ik probeer ook Femke daarin mee te krijgen. Ik denk dat ze zeker het potentieel heeft en ook de juiste mentaliteit, maar dat ze op veel vlakken nog vastzit aan een klassieke opvoeding. We gaan nu al een tijdje naar parenclubs, ik wil daar graag meer experimenteren en haar daar ook van zien genieten. Ik vind het zo boeiend: het gewone leven van alledag en dan een tweede, totaal ander leven dat zich daar afspeelt. Het maakt dat het leven dragelijker is, boeiend blijft. Ze vindt dat ik haar teveel onder druk zet, onder andere om fysiek met zichzelf wat meer aan de slag te gaan. Maar wat is daar mis mee? Ik ben graag fier op mijn partner, zeker als ze zo goed als naakt naast me staat en anderen zien hoe goed ze eruit ziet. Dat zou toch ook haar een goed gevoel moeten bezorgen in plaats van het kwetsend of afwijzend te vinden.
Hoe het verder ging
Het eerste gesprek met Patrick en Femke legt al snel op heel duidelijke wijze de dynamiek tussen hen bloot: Patrick is heel verbaal, manipulatief, dominant en eisend en Femke schikt zich en past zich aan. Ook in mij ziet hij aanvankelijk een instrument om zijn verlangens door te zetten en te realiseren. Zo geeft hij aan dat hij van mij verwacht dat ik Femke stimuleer om zich ongebondender te gedragen. ‘Je belt nog bijna dagelijks naar haar moeder, dat is toch niet normaal voor een volwassen vrouw?" Ik voel dat ik op een rustige maar toch duidelijke manier mijn grenzen zal moeten afbakenen, maar dat het ook geen zin heeft om al te sterk tegen hem in te gaan en dat nu al benoemen hoe ik hem ervaar het contact zou beëindigen. Ik voel ook dat beiden er op de een of andere manier wel van genieten om bij mij hun verhaal te doen, een exhibitonistisch kantje dat ik te zien krijg. Ik geef aan dat ik niemand verander of aanzet om dingen te doen, niet denk vanuit normaal en abnormaal, maar vooral probeer om samen met hen te achterhalen waarop zij vandaag vastlopen en hoe ze dat in de toekomst anders willen en ook willen aanpakken. ‘Voor mij is dat heel duidelijk: ik wil niet de hele tijd moeten vechten voor mijn overtuigingen en levensstijl, ik denk dat elkaar graag zien, toch ook betekent elkaar tegemoet komen?", zegt Patrick. Waarop Femke aangeeft: ‘Dat doe ik toch, maar hoe ver moet ik daar nu in gaan? Ik heb het gevoel dat telkens als ik een stap in jouw richting zet, de grens alweer verlegd is. Eerst gewoon observeren in de parenclub, nu ook al participeren, terwijl je weet dat ik dat oorspronkelijk niet wou." Waarop Patrick: ‘Je vond het de laatste keer toch fijn, ik heb toch ook gezien hoe je ervan genoot?" ‘Ja, dat wel en toch voel ik me nadien ook vaak er niet zo goed bij.", zegt Femke. Als ik Femke vraag of ze dit nu echt uit vrije wil doet, antwoordt ze daar aarzelend op. ‘Ik weet het niet, maar denk het wel en ik vind het ook goed, dat Patrick me daarin stimuleert. Ik heb dat graag, een man die het initiatief neemt in een relatie, dan voel ik me veel meer vrouw, veiliger ook." In het volgende gesprek bespreek ik met hen wat zo een bezoek aan de parenclub met hen doet, wat hen een goed of minder goed gevoel heeft. Daaruit komt naar voor dat Patrick zich er ontzettend vrij voelt. ‘Ik vind dat zo een kick, dat al die mensen daar zonder enige belemmering vrij kunnen genieten, dat ik daar helemaal mezelf mag zijn. Ik kijk graag en wordt ook heel graag bekeken. Ik krijg ook vaak complimenten, dat zorgt ervoor dat ik me altijd heel zelfzeker voel als ik daar buiten ga. Nu Femke bij mij is, is die aandacht nog groter." ‘Ik vind het vooral tof dat we dat samen doen en als ik er nu op terugkijk dan zijn de momenten dat ik het tof vind, de momenten dat Patrick ook nog echt aandacht heeft voor mij. Ik wil me zeker daar verbonden voelen met hem, dan kan de rest ook makkelijker voor mij." Femke blijkt het vooral moeilijk te hebben met het feit dat Patrick vaak niet omkijkt naar haar of terwijl zij bezig is met andere mannen, hij aan het flirten is met andere vrouwen. ‘Andere vrouwen die hij complimenten geeft over hun borsten of billen terwijl hij vindt dat de mijne voller en steviger zouden mogen zijn en mijn billen dunner, dan voel ik me zo klein en slecht." ‘je weet toch dat ik eerlijk ben, als i kzo een vrouw een compliment geef dan meen ik dat ook, als ik jou er een geef, dan meen ik het ook en als ik zeg dat ik iets niet mooi vind, zeg ik het ook gewoon. ‘ Zo hebben we het samen over een aantal voorvallen waarin Patrick Femke telkens het gevoel geeft niet te bestaan of te lelijk te zijn, Femke dit ook aangeeft, maar hij dat helemaal terug legt bij haar. Reflecteren over wat zijn verlangens, zijn gedrag, zijn uitspraken met haar of met anderen doen, weigert Patrick consequent en weet hij ook telkens heel vlot af te wimpelen. Ik voel dat deze gesprekken naar nergens leiden en vraag een apart gesprek met elk van hen. Met Patrick verloopt dit op dezelfde manier als anders: hij vertelt wat hij allemaal verlangt en hoe Femke zich daaraan moet aanpassen. Op mijn vraag hoe hij tegen haar verlangens aankijkt, antwoordt hij heel laconiek: ‘Die zal ze juist ten volle ontdekken door met mij nieuwe dingen uit te proberen." Ook is het duidelijk dat voor Patrick seks gelijk staat met genot en het ook alleen gaat over het verhogen of intensifiëren van dit genot, niet over het mogelijks verbindende karakter ervan, dat hij afdoet als romantiek voor tieners. In het gepsrek met Femke blijkt heel duidelijk dat zij net daarop vastloopt. ‘Ik wil graag meegaan in zijn seksuele avonturen, maar ik wil wel voelen dat hij uiteindelijk voor mij kiest en hij mij ook duidelijk dat gevoel geeft, waar we ook zijn. Nu heb ik hoe langer hoe meer het gevoel dat ik een seksobject voor hem ben." De week erop laat ze me weten dat haar vader opgenomen is in het ziekenhuis en een paar dagen erna overlijdt hij. Ze brengt me daarvan op de hoogte en geeft aan dat ze voorlopig een punt heeft gezet achter de relatie met Patrick. ‘Hij was er bij het overlijden op geen enkele manier voor mij, hij wou zelfs niet naar de begrafenis komen. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld als toen." Hij probeert zijn verwachtingen op te leggen, door haar gevoelens en weerstand te problematiseren.
Zij heeft een heel laag zelfbeeld, twijfelt daardoor de hele tijd aan zz en is daardoor ook heel vatbaar voor zijn suggesties en manipulatie.