WARM AANBEVOLEN >> Tweedaagse voor singles die opnieuw willen uitreiken!
20 februari 2024
WARM AANBEVOLEN! Samen met Kathleen Tobback organiseert collega Catherine een tweedaagse voor singles op 22 en 23 maart in Mechelen. Spread the word!
“Het thuiszitten valt mijn vriendin en onze relatie zwaar”
16 november 2020 Dagblad
“Ik, een man van 29, ben 5 jaar samen met mijn partner. Zij is muzikante, ik ben leraar. Sinds de coronacrisis zit mijn vriendin thuis, zonder werk, en dat valt haar zwaar. Nu, met de tweede golf, is ze nog meer down dan voorheen. Ze is altijd al zwaarmoedig van aard geweest, ik heb haar altijd ondersteund. Maar ik voel dat dat begint te wegen. Wat ik ook doe, het helpt niet echt. Ze staat zuchtend op en gaat zuchtend slapen. Hoe kan ik haar helpen? Want ik zie haar graag en zou zo graag willen dat ze zich beter voelt.”
Column voor Het Nieuwsblad
De gezondheidscrisis vandaag roept bij velen, door het uitblijven van perspectief, gevoelens van angst en soms ook hopeloosheid op. Dat je vriendin, gezien haar economische situatie, tekenen van depressiviteit vertoont, is dus heel begrijpelijk. Het vergt ook van jou heel wat energie om binnen jullie relatie de ondersteunende rol op te nemen.
Toch denk ik dat Covid-19 bij jullie eerder een bijkomende factor is die een al eerder geïnstalleerd patroon versterkt. Jij zit daardoor vast in een ouderrol, zij leunt vooral aan. Als zo’n patroon verstart, er van wederkerigheid geen sprake meer is, gaat dat altijd ten koste van de relatie. Jij bent de geparentificeerde partner, zij de geïnfantiliseerde. Jij mag alleen nog verzorger zijn omdat zij alleen nog maar haar behoeftes aan zorg naar buiten brengt. Wie in een relatie alleen maar geeft, raakt uitgegeven. Wie alleen maar ontvangt, gaat zich hoe langer hoe kleiner, kwetsbaarder en afhankelijker voelen en dus ook almaar angstiger om de ander te verliezen.
Durf vooral te kijken naar het waarom van jouw rol. Mogelijk wil je heel graag van betekenis zijn voor haar, vind je dat je liefde moet verdienen, geeft het jou een gevoel van kracht. Het zorgt ervoor dat je niet bezig moet of kunt zijn met je eigen behoeftes aan zorg, aandacht. Weet dat alleen maar geven uitput en dat het nooit goed genoeg of genoeg zal zijn. Een goed gevoel van eigenwaarde ontstaat maar als we mogen en kunnen geven (het gevoel hebben liefdescompetent te zijn), maar ook als we kunnen ontvangen (het gevoel liefdeswaardig te zijn). Het is het eeuwige evenwicht tussen verbondenheid en zelfontplooiing. Probeer dit bespreekbaar te maken, maar zeg ook eens vaker neen tegen je behoefte om te zorgen en ja tegen jezelf. We mogen verwachten dat onze partner ons nabij is, net zoals het onze taak is om onze partner te steunen. Maar ook: de ander kan ons helpen onze levensstress te reguleren, maar kan het niet van ons overnemen. Dat evenwicht zoeken tussen zelfzorg en zorg voor de andere is meer dan ooit een uitdaging.