Jaloezie - de zevende hoofdzonde
5 juli 2021
Een podcast over jaloezie
De zevende zonde Invidia, wordt wel eens het groene monster genoemd. Met dank aan Shakespeare die Lago in 1603 de jaloerse Othello liet waarschuwen voor het monster met de groene ogen. Helaas, Othello’s jaloezie werd zo allesoverheersend dat het stuk eindigde in een bloedbad.
Kan jaloezie ons zover leiden dat we misdadig gedrag gaan tonen? Voor psychiater Dirk De Wachter wel. Geen liefde zonder haat en geen haat zonder liefde. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille en de prijs voor de ongebreidelde romantiek.
Hoe nestelt jaloezie zich in ons hoofd?
In de zeventiende schreven geneesheren jaloezie toe aan een teveel aan gal. Vandaar de uitdrukking groen van jaloezie zien. Maar jaloezie is een complexe emotie, een diep in ons wezen ingebedde oeremotie die samenhangt met de angst om buitengesloten te worden van de groep. In de prehistorie betekende het sowieso onze dood, maar ook nu hebben we mensen nodig om te overleven. Jaloezie is zo bekeken een vorm van existentiële angst.
Churchill noemde het de minst productieve aller ondeugden, maar voor seksuologe en relatietherapeute Rika Ponnet zijn er ook positieve kanten aan de vierde hoofdzonde. Hoewel jaloezie een emotie is die we niet controleren, een anticiperend gevoel is, kunnen we leren omgaan met jaloerse gevoelens.
Beluister de podcast over jaloezie hier.