“Ik heb alle redenen om gelukkig te zijn en toch is dat niet zo. Ik voel me eenzaam in mijn relatie”

Je hebt op het eerste gezicht alle redenen om tevreden te zijn met je partner, maar voelt het niet. Je omschrijft treffend wat het is, eenzaam zijn in een relatie: je niet verbonden weten, niet binnen kunnen of mogen komen bij de ander. Ik denk dat jullie allebei lijden onder de situatie. Je man omdat hij ervan overtuigd is je niet gelukkig te maken. Jij omdat je het gevoel hebt dat hij weigert aan je behoeftes aan diepere verbinding tegemoet te komen. Gek genoeg tonen jullie je meest kwetsbare en behoeftige kant aan elkaar, maar wijzen jullie elkaar daar ook op af. Jij zoekt een diepere connectie en uit dat door aan te geven dat hij zichzelf onvoldoende deelt, het niet goed is zoals het is. Hij voelt zich afgewezen en bekritiseerd, niet gewaardeerd en zet zijn hakken in het zand, trekt zich terug achter een muur van “ik kan en zal niet veranderen”. 

Het goede nieuws is dat je man zeker wel gevoelens heeft, ook de behoefte voelt aan verbinding, maar naar alle waarschijnlijkheid geen taal heeft om dat te verwoorden. Hij voelt zich onzeker op dat terrein, vreest “fout” te doen en toont zijn betrokkenheid dan ook liever via “doen”. Door therapie te suggereren geef je hem nog meer het gevoel niet te voldoen, waardoor hij zich nog meer terugtrekt, het tegenovergestelde van wat je verlangt. 

Je emotioneel durven uiten vergt een veilig, accepterend gevoels-klimaat dat er nu niet is. Probeer niet te veel vanuit je gemis in dialoog te gaan. Je zou kunnen tonen wat jij verstaat onder “jezelf delen” door hem af en toe te vragen of hij bereid is te luisteren naar wat er in je leeft, iets kleins gevoelsmatigs te delen, zijn gevoel te bevragen met de boodschap dat je zijn visie en ervaren op prijs stelt. Verwacht niet dat hij zoiets spontaan zal doen, het is voor hem onbekend terrein en vergt dus veel moeite. Maar elkaar hierin beter tegemoetkomen kan zeker. Probeer in wat hij dagelijks doet zijn verlangen naar verbinding te zien en ook te bevestigen. Een verschil op dat vlak zal er evenwel altijd zijn. Het is deel van wie jullie zijn als individu, vanuit jullie opvoeding en persoonlijke aanleg.