Vraag het aan Rika: “Hij laat de hele tijd winden, alsof het een prestatie is”

"Stinkende winden in mijn richting"

Lucy is reeds negen jaar samen met haar partner. Ze hebben twee dochters. Zijn gedrag loopt echter de spuigaten uit: “Te pas en te onpas heft hij zijn bil op en laat hij luide en stinkende winden in mijn richting.” Haar partner reageert laconiek op haar gedegouteerde reactie. “Hij haalt zijn schouders op en vindt het ergens ook grappig. Hij verwijt me dat ik het van de hond, die ook winderig is, wél verdraag.” Dat vindt Lucy een belachelijke vergelijking.

Haar weerstand wordt steeds groter. Het korte lontje van haar partner schrikt haar echter af en dus houdt ze het voorlopig bij stil verzet. “Maar ik vind het een slecht voorbeeld voor onze kinderen.” Hoe doorbreek ik deze dagelijkse ergernis, vraagt Lucy zich af.

De dood van romantiek 

In elkaars gezelschap scheten durven laten, wijst in een goede relatie op een totale acceptatie van de ander. “Het aanvaarden van alles wat een lichaam verlaat”, verduidelijkt Ponnet. Ze benadrukt dat dit in deze situatie niet het geval is. “Voor de één is dit de dood van romantiek, voor de ander het toppunt van veiligheid.” Voor beiden valt wat te zeggen, legt Ponnet uit. “De hele dag in pyjama doorbrengen, beschouwen sommigen als niet genoeg je best doen.”

Voor de één is dit de dood van romantiek, voor de ander het toppunt van veiligheid.

Gebrek aan respect 

Hier is volgens Ponnet duidelijk iets anders aan de hand. “Hij laat winden alsof het de normaalste zaak van de wereld is en de ander dat ook maar zo moet vinden.” Ze heeft het over ‘oorlogswinden’. Lucy geeft aan het niet fijn te vinden én daar ligt de grens, verduidelijkt Ponnet. “Het is maar een kleine inspanning, die hij weigert." Daaruit spreekt een gebrek aan respect, zegt ze.

Hij laat winden alsof het de normaalste zaak van de wereld is en de ander dat ook maar zo moet vinden

Geen grens 

Lucy houdt zich in, waardoor de frustraties zich opstapelen. “Ze moet het opnieuw ter sprake brengen.” Iedereen laat winden, zo functioneert het lichaam nu eenmaal, zegt Ponnet. “Het ophouden is niet gezond.”

Maar hier is meer aan de hand, waarschuwt ze. Dit voorbeeld is wellicht tekenend voor hun relatie. "Zij stelt zich pleasend op, hij neemt de ruimte in." Ze moedigt Lucy aan om voor zichzelf op te komen: “Er is geen grens, want ze geeft die niet aan.” Uit zijn reactie moet ze dan haar conclusie trekken, besluit Ponnet.

Luister naar deze aflevering van 'Vraag het aan Rika' via Radio 1 Select.
Zin in meer? Ga dan naar het overzicht met alle afleveringen van 'Vraag het aan Rika'.