Vraag het aan Rika: "Hoe moet je omgaan met de angst je ouders te verliezen?"

Anderhalf jaar geleden kreeg de moeder van Veronique kanker: “De tumor werd weggehaald, en de dokters spreken van zeer gunstige prognoses. Toch is er sindsdien een gigantische angst ontstaan om een van mijn ouders te verliezen. Het is bijna een dwangmatige gedachte om het goede voor hen te doen, zodat er toch maar niets zou gebeuren. Hoe moet ik met deze verlatingsangst omgaan?”

“De vraag van Veronique gaat niet alleen over haar moeder, maar ook over diepere betekenislagen die het leven in zich draagt” reageert Rika Ponnet. “Veel mensen zullen het wel herkennen: je hebt een goed en zorgeloos leven en je gaat ervan uit dat dat altijd zo zal zijn. Je weet rationeel wel dat er ineens iets kan gebeuren dat dat overhoop haalt, maar zolang je dat niet meemaakt, voel je niet wat dat is.”

“Veronique heeft het nu wél meegemaakt. Het is een soort van tsunami die opsteekt in de kalme zee. Nadien gaat dat wel weer liggen, maar de rust van de zee is nooit meer zoals ze voorheen was.”

“De angst die Veronique heeft, hebben we allemaal: doodsangst of angst om niet te zijn. Mensen gaan daar op twee manieren mee om. Wat doen ze soms als ze geconfronteerd worden met de dood, een ernstige ziekte of een zwaar ongeval? Dan gaan ze op een zeer hedonistische manier het leven vieren: ze maken bijvoorbeeld de reis die ze altijd al wilden maken, en daar is ook niks verkeerd mee. De omgekeerde beweging is er ook: het leven meer proberen te controleren. Dat is wat Veronique nu doet. Ze probeert de paniek die ze ervaart te bezweren door nu zo goed mogelijk voor haar ouders te zorgen.”

“Maar de angstgedachten van Veronique beheersen blijkbaar haar dag en haar nacht, waardoor het bijna paradoxaal een inperking van haar leven wordt. Want je bent eigenlijk niet aan het leven. Dit ervaart ze ook als een enorme belasting.”

Wat raadt Rika Ponnet haar aan? “Om goed met je angst om te gaan is het belangrijk dat je basaal gevoel van veiligheid krachtiger is. Dat kan je doen door je te verbinden met anderen. Haar ouders zijn er nog. Mij lijkt het een heel goed idee om het er met hen over te hebben. Ik vermoed dat er rond dat hele kankerverhaal heel weinig gepraat is. Durf naar huis te gaan en bespreken wat dat met jou gedaan heeft. Vraag ook wat het met je mama gedaan heeft. Misschien heeft Veronique ook broers en zussen? Als je dit gezamenlijk kan doen, zie je vaak dat er een enorme verdieping van het contact ontstaat. Als je weet dat je er niet alleen voor staat, kan je het makkelijker dragen en verdragen.”

Luister naar deze aflevering van 'Vraag het aan Rika' via Radio 1 Select.
Zin in meer? Ga dan naar het overzicht met alle afleveringen van 'Vraag het aan Rika'.