WARM AANBEVOLEN >> Tweedaagse voor singles die opnieuw willen uitreiken!
20 februari 2024
WARM AANBEVOLEN! Samen met Kathleen Tobback organiseert collega Catherine een tweedaagse voor singles op 22 en 23 maart in Mechelen. Spread the word!
01 juni 2022 Radio Podcast
Relatiedeskundige Rika Ponnet komt elke donderdag langs in 'Nieuwe Feiten' om een dilemma uit de relationele, vriendschappelijke of collegiale sfeer op te lossen. Vandaag: "Mijn echtgenoot verwacht dat ik weet wat er zich in zijn hoofd afspeelt."
Nieuwe Feiten - Radio 1
Vicky stuurt een mail naar Rika Ponnet waarin ze het volgende schrijft: “Mijn echtgenoot verwacht dat ik moet weten wat er in zijn hoofd afspeelt. Wat hij niet graag heeft, moet ik vermijden. Mijn mening telt niet als die niet overeenkomt met de zijne. Ik moet me aanpassen naar hoe hij het wil.” “Omdat ik ruzies wil vermijden accepteer ik dit, maar ik ben in strijd met mezelf. Als ik hem niet volg dan geeft hij me de silent treatment voor een paar dagen tot weken. Ik moet dan het initiatief nemen om terug te communiceren, want zelf zal hij dat niet doen.” “Zonder dit zijn we wel gelukkig samen. Graag uw advies, we zijn ondertussen zestien jaar getrouwd en hebben drie kinderen samen.”
“Het raakt me,” begint relatiedeskundige Rika Ponnet, “dat iemand dit schrijft, maar wel zegt dat ze daarbuiten gelukkig samen zijn.” Ondanks het wekenlang negeren, zegt Vicky wel gelukkig te zijn in haar relatie. Wat is hier aan de hand? “Het label dat hier opgeplakt wordt, is ‘narcisme’. Dit is psychische mishandeling en Vicky relativeert dat.”
“Hoe kan je nu zeggen dat je gelukkig bent als je op geen enkel moment jezelf mag zijn en jouw behoeftes er niet toedoen. In deze relatie is er maar één doel en dat is dat zijn behoeftes ook de hare zijn.” De man van Vicky verwacht bovendien ook dat ze die uit zichzelf al weet.
“Deze man voelt zich extreem ongemakkelijk bij elke vorm van kwetsbaarheid”, zegt Rika. “Hij ervaart zijn eigen behoeftes en verwachtingen als een kwetsbaarheid. Maar het gaat nog verder, want hij stelt iemand anders verantwoordelijk voor zijn behoeftes. Zodat hij die zelf niet moet ervaren.” Er is dus een totaal onevenwicht en sprake van eenrichtingsverkeer.
Toch moet er ook naar de andere kant gekeken. “Dit is een relatiedynamiek”, zegt Rika, “En je brengt die met z’n tweeën tot stand. In dit verhaal lijkt Vicky een slachtoffer, maar ze heeft even goed een probleem. We omschrijven haar positie als iemand die in een vorm van ‘codependentie’ zit, in mede-afhankelijkheid. Ze werkt op één of andere manier mee aan het in standhouden van de dynamiek in de relatie.”
“We spreken over iemand met een heel pover ontwikkelde ‘ik’, die haar eigen behoeftes niet kent. Als je zestien jaar alleen maar bezig bent met iemand anders zijn behoefte, dan is dat waarschijnlijk jouw centrale behoefte.”
“Er is evolutie mogelijk, maar we zitten hier aan de ene kant met iemand die onderontwikkeld is op het vlak van verbinding en het opnemen van verantwoordelijkheden. Aan de andere kant staat er iemand met een enorme opdracht richting het ontwikkelen van een eigen ‘ik’.” Ze maken dingen in elkaar wakker.
“Dit zijn dingen die je meeneemt vanuit je opvoeding en je kindertijd. In dit geval gaat het om iemand die misschien de prins thuis was en verwend werd. Daartegenover staat dan iemand die zich altijd moest aanpassen om het brave kind te zijn.” Toch hoeft dat niet altijd zo te blijven. “Mensen stappen ook wel uit dit soort relaties, maar trekken soms wel keer op keer dezelfde soort personen aan in volgende relaties. Anderen leren er effectief uit en groeien.”