WARM AANBEVOLEN >> Tweedaagse voor singles die opnieuw willen uitreiken!
20 februari 2024
WARM AANBEVOLEN! Samen met Kathleen Tobback organiseert collega Catherine een tweedaagse voor singles op 22 en 23 maart in Mechelen. Spread the word!
12 december 2021 Radio Podcast
Relatiedeskundige Rika Ponnet komt elke donderdag langs in 'Nieuwe Feiten' om een dilemma uit de relationele, vriendschappelijke of collegiale sfeer op te lossen. Vandaag: “Van wie is de hond na een scheiding?”
Radio 1 - Nieuwe Feiten
Luisteraar Xavier stuurde dit: “Een paar weken geleden hebben mijn vriendin en ik besloten om na vijf jaar uit elkaar te gaan. We woonden samen, maar beseften dat we beiden andere plannen met het leven hebben. Onze scheiding is vriendschappelijk verlopen en ik logeer nu tijdelijk bij een vriend. Onze boedelscheiding is nog volop bezig. Er is echter één ding waar ik écht aan gehecht ben: onze labrador. We hebben onze hond twee jaar geleden samen geadopteerd, maar ik heb alles betaald, waaronder de kosten van de dierenarts en het eten. Ik heb daarnaast een essentieel beroep, waardoor ik tijdens lockdown altijd buitenshuis gewerkt heb. Hierdoor moet ik toegeven dat onze hond meer aan haar dan aan mij gehecht is. Moet ik mijn hond opeisen omdat ik voor hem betaald heb of accepteren dat ik ze beide kwijt ben?”
Xavier heeft de kosten van de hond betaald. Heeft hij dan meer recht om de hond bij te houden of niet? “Als mensen discussies voeren over bezittingen in scheidingen, komt dat vaak omdat ze een diepere emotionele waarde voelen. In dit geval zijn ze allebei duidelijk gehecht aan het dier. Het is duidelijk dat Xavier een onderliggende frustratie heeft en zich vragen stelt over de toekomst van de hond”, vertelt Rika.
“De laatste zin van Xavier is ook interessant: ‘of moet ik accepteren dat ik ze beide kwijt ben’, lijkt erop te wijzen dat Xavier zelf niet echt achter de scheiding stond. Daardoor voelt hij zich twee keer in de steek gelaten. Het kan goed zijn dat het hier niet zozeer om de hond gaat, maar wel om het gevoel dat zijn partner koos voor een scheiding én niet alleen achterblijft. Terwijl hij wel alleen achterblijft. Dat kan voor wrange gevoelens zorgen.”
“Ik denk dat het hierbij belangrijk is dat Xavier zichzelf afvraagt of hij het dier werkelijk graag ziet en bereid is om er nog steeds voor te zorgen, eventueel in termen van co-ouderschap. Bij co-ouderschap wisselt de hond vaak week om week van verblijfplaats. Dat kan perfect werken, maar je moet er natuurlijk wel moeite voor doen”, aldus Rika. “Het kan ook zijn dat Xavier het moeilijk heeft om afscheid te nemen van de relatie en dat hij zich daarom nog even wil vastklampen aan de hond. De tijd kan dan uitwijzen of hij na enkele maanden nog steeds de hond wil zien of dan besluit dat de hond beter af is door op één plaats te blijven.”
“Aangezien Xavier voor de hond betaald heeft, zou een tweede mogelijke oplossing een terugbetaling van de kosten kunnen zijn. Dat klinkt misschien vreemd, maar dat bedrag kan helpen bij het loslaten van de relatie. Met dat bedrag kan dan later eventueel een nieuwe hond geadopteerd worden”, besluit Rika.