Vraag het aan Rika: “Hoe moet je met de relatieproblemen van je ouders omgaan?”

Enkele jaren geleden verliet de vader van Fien (26) zijn gezin voor een andere vrouw, die ook zijn directe nicht was. “Hij heeft altijd keihard gewerkt, en eerst dachten we zelfs aan een burn-out. Maar daarna kwam het verdict: hij was verliefd. Uiteindelijk koos mijn papa toch terug voor mama, maar ik zag dat de relatie niet goed was, en hij nog steeds niet goed in zijn vel zat. Een paar maanden later, toen ik hoogzwanger was, kwam de nicht opnieuw op de proppen. Mijn papa besloot bij haar in te trekken, maar na zes maanden samenwonen was de liefde bekoeld. Mama ontving hem opnieuw met open armen.” 

“Ik heb het heel erg moeilijk met deze situatie. Dat mijn papa mijn mama als makkelijke oplossing ziet, en dat zij hem zo makkelijk vergeeft, gaat er bij mij niet in. Hij geeft haar ook geen enkele vorm van affectie.  De relatie met mijn mama is hierdoor ook bekoeld, ook al had ik voordien een goede band met haar. Hoe pak ik de situatie het beste aan?”

Moet Fien zich eigenlijk wel in dit verhaal mengen? “Als je twintiger bent, sta je nog vrij dicht bij het gezin van oorsprong” reageert Rika Ponnet. “Naarmate je ouder wordt, langer op een ander adres woont, en een eigen gezin hebt, kom je meer en meer op afstand hiervan te staan, en ga je daar ook anders mee om. Maar dit is niet voor iedereen een even makkelijk proces.”

“Ouders zijn vaak goden: het zijn degenen die voor ons zorgen en waar we afhankelijk van zijn. Maar wat doet een kind als een ouder dingen doet die het niet kan rijmen? De schuld bij zichzelf leggen. En ook Fien lijkt zich hier verantwoordelijk te voelen voor het gedrag van haar vader. Dat hij dan ook nog eens een relatie heeft met zijn nicht, zorgt ook voor schaamte. Dit maakt het verhaal heel moeilijk voor haar.”

“Ik voel ook dat Fien zich identificeert met de rol van het slachtoffer, in dit geval de moeder. Maar dit verhaal staat eigenlijk los van haar.  Ze hoeft geen moreel standpunt in te nemen. En dat lukt alleen maar door te accepteren dat je ouders de beperkte mensen zijn die ze zijn. Dat is volwassen worden, en maturiteit ontwikkelen. Dat is zien dat ze ook maar wat aanmodderen, en onvermogend zijn.”

“Om dit verhaal beter te begrijpen is het ook interessant om te kijken wat er eigenlijk gebeurt in dat gezin, en dan zie ik een huwelijk in het midden van het leven. We noemen dit heel makkelijk een midlifecrisis. Fien zegt ook dat haar vader altijd keihard gewerkt heeft: ik hoor daar dan het verhaal in van iemand die een heel leven lang netjes binnen de lijnen heeft gekleurd. Maar dat waren waarschijnlijk niet zijn lijnen.”

Moet Fien hier nu best een gesprek met haar vader of moeder over aangaan? “Misschien met beiden tegelijk” zegt Rika Ponnet. “Want je mag zeggen dat je het er heel moeilijk mee hebt. Maar bemiddelen? Dat is niet je rol als kind. Net zomin als scheidsrechter spelen. Want dan word je bijna gedwongen om te kiezen, en kom je in conflict met je eigen loyaliteitsgevoelens als kind.”

Luister naar deze aflevering van 'Vraag het aan Rika' via Radio 1 Select.
Zin in meer? Ga dan naar het overzicht met alle afleveringen van 'Vraag het aan Rika'.