Waarom de fuckboy het vaak haalt van de buurjongen

Wat is er mis met een lieve, betrouwbare man? Het is een vraag die ook in Blind getrouwd de revue passeerde. In een lichtjes gênant moment bestempelde deelneemster Jana deelnemer Christiaan als ‘te lief’ tussen de ­lakens. Maar ook in andere programma’s en op tal van datingprofielen geven vrouwen aan dat het allemaal wat ruiger en minder afgeborsteld mag. Dat ze op zoek zijn naar een bad boy. Alleen klopt dat niet helemaal, zegt filosofe Griet Vandermassen. ‘Bad boys staan vaak manipulatiever in het leven. Maar die slechte eigenschappen zijn niet de reden waarom veel vrouwen hen aantrekkelijk noemen. Wel de andere kwaliteiten die ze ermee associëren: dat ze zelfvertrouwen uitstralen, energiek zijn, extravert, vaak grappig en ook seksueel ervaren.’

De vrouwelijke voorkeur voor assertieve mannen heeft diepe wortels in ons evolutionair verleden. ‘Authentiek zelfvertrouwen is een weerspiegeling van competenties, van respect en sociale status. Die mannen hebben meer succes bij vrouwen, krijgen meer kinderen en zijn daardoor genetisch succesvoller.’ Met één ­belangrijke kanttekening. ‘Vrouwen willen een ­assertieve man, maar wel een die lief is voor hen. In het Engels noemen ze dat een tender defender: het soort ­archetype uit stationsromannetjes. Een relatie met een échte bad boy duurt doorgaans niet lang. Het probleem van nice guys is dus niet dat ze lief zijn, maar té lief. ­Behoeftig, onderdanig, onzeker. Dat is iets waar vrouwen op afknappen.’

Tinder als speeltuin

Dat zegt ook relatietherapeute Rika Ponnet. ‘In ­essentie wil iedereen een lieve partner. “Liefdevol” staat in de top drie van eigenschappen waarnaar mensen op zoek zijn.’ Ze stoort zich aan de twee­deling van Fboy island. ‘Dat gaat terug op een oud beeld: mannen zijn niet betrouwbaar, en als ze wel betrouwbaar zijn, zijn ze te lief. Maar dat beeld klopt niet.’ Het gaat in wezen om angst voor afwijzing. ‘Mensen die bang zijn om afgewezen te worden, hebben twee opties: ofwel gaan ze heel snel met ­iemand naar bed, ofwel worden ze heel lief en meegaand en tonen ze zichzelf niet. Ze zijn zo bang dat ze zichzelf wegcijferen en vooral willen weerspiegelen wat ze denken dat de andere wil. Ze zoeken te snel het comfort van een vaste relatie, om zo vlug mogelijk voorbij de onzekerheid van het daten te raken.’

Ze willen de spanning van het daten overslaan, maar dat werkt niet – net zoals ook een relatie met de fladderaar niet het grootste succesrecept is. ‘Als je aangetrokken bent door iemand die je slecht behandelt en je laat vechten voor bevestiging, dan zegt dat vooral veel over jou. Over het gevoel dat je het niet waard bent om echt geliefd te zijn’, zegt Ponnet.

Er bestaan veel meer gradaties dan nice guys en fuckboys, zegt ze. Maar tegelijk lijken het voor die laatste groep wel gouden tijden, met dank aan ­datingapps. Uit een onderzoek van de KU Leuven ­enkele jaren geleden bleek dat 23 procent van de Tindergebruikers louter op zoek is naar seks. ‘Ze zijn daar vaak wel heel transparant over’, zegt Ponnet. ‘Dan is er ook niks mis mee. Het ­probleem is dat die platformen ook speeltuinen zijn waar mensen met issues de ruimte krijgen om anderen veel pijn te doen. Voor mensen die al worstelen met die angst voor afwijzing, is dat zeker geen vooruitgang’, zegt Ponnet. ‘Mensen voelen zich veel inwisselbaarder. Het is nog moeilijker dan vroeger om tot een veilig klimaat te komen waarin je elkaar leert kennen.’