19 augustus 2019 Column
Ik, een studente van 21, werd anderhalf jaar geleden hopeloos verliefd op een jongen van 24. Hij was alles wat ik wou: carrièregericht, knap, lief, een echte gentleman. We hadden altijd leuke dates, tot ik de eerste keer bij hem bleef slapen. Hij kreeg berichtjes van een ander. Hij koos voor haar. Nu, anderhalf jaar later, heb ik een nieuwe relatie moeten beëindigen omdat ik niet kan stoppen met denken aan hem. Wat kan ik doen? Ik ben ten einde raad.
In jouw verhaal zitten veel factoren die bepalen dat wat jij meegemaakt hebt niet zomaar voorbijgaat. Je bent jong. Dan in een prille relatie waarin je volop potentieel ziet, op deze manier opzijgezet worden, kan er diep inhakken. Ook het feit dat jullie net voor het eerst intiem waren met elkaar, draagt bij tot die kwetsbaarheid. Bovendien is het altijd moeilijker om de niet geconsumeerde of waargemaakte liefde een plaats te geven in ons leven. Logisch dan ook dat je dit niet zomaar kunt loslaten.
Als mensen blijven vasthangen aan een vorige partner, hangt dat meestal samen met een diep verlangen naar een herstelervaring. Een vorm van genoegdoening voor de geleden pijn. Op deze manier afgewezen worden triggert bovendien een diepe hechtingsangst: de ander wil me niet, ik voldoe niet, ik ben zijn liefde niet waard. Die is op haar beurt een krachtige motor om alsnog die liefde te proberen verkrijgen, de ander dus zeker niet los te laten. Dat lukt door hem te idealiseren, zoals je nu doet. Hij lijkt in je hoofd en hart alleen nog maar perfect.
Weet dat de kans bijzonder groot is dat, mocht hij morgen voor je deur staan en opnieuw willen beginnen, je daarop eerst euforisch reageert. Eindelijk, de erkenning, het herstel van je gevoel van eigenwaarde. Maar ook: dat je daarna moet vaststellen dat wat je droomde, er helemaal niet (meer) is. Dat er na die tijd vooral een gevoel van vervreemding overblijft en je opnieuw starten zelfs niet als een optie ziet, je als het ware genezen bent van het hele verhaal. Dit voor ogen houden kan je mogelijk helpen bij het plaatsen van wat geweest is.