Latrelaties stranden vaker dan gewone relaties

“Het is gedaan, ja.” Met die woorden maakte Nina Derwael het einde van haar relatie bekend. Ze vormde bijna drie jaar een koppel met Siemen Voet, een voetballer die getransfereerd werd naar Bratislava. “We focussen allebei op onszelf. We gingen niet meer in dezelfde richting. Hij kon er niet meer zijn voor mij, ik niet voor hem. Dat woog op ons allebei. Daarom heb ik voor mezelf beslist dat het beter is om er een punt achter te zetten. Het was veel schipperen tussen daar en hier, en dat heeft me veel energie gekost. Ik zag ervan af als hij niet hier was.”

‘Het vele schipperen’ slaat ongetwijfeld op hun twee drukke agenda’s als professionele sporters en de afstand, zo’n 1.200 kilometer van hier tot in Bratislava. De definitie van een langeafstandsrelatie. “Net zoals een traditionele moet ook een latrelatie gevoed worden”, zegt Rika Ponnet, relatiedeskundige en zaakvoerster van relatiebureau Duet. “Kort gezegd: als iets niet gevoed wordt, dan sterft het. Tegenwoordig bestaan er natuurlijk wel veel digitale manieren om contact met elkaar te hebben en te houden.”

Een goed alternatief, maar het echte contact kan het niet vervangen. “Facetime en dergelijke zaken zijn goed om de periode waarin je elkaar niet ziet te overbruggen. En soms werkt dat ook goed, bijvoorbeeld bij mensen die op een boorplatform werken of een kapitein ter lange omvaart. Als je je heel goed houdt aan de afspraken omtrent de communicatie, bijvoorbeeld elkaar elke dag horen op een vast tijdstip, en je hebt het tijdens die gesprekken over de dagelijkse gang van zaken, dan anticipeer je in het gezinsleven, ook al ben je op een andere plaats.”

Nog een vereiste voor een gezonde latrelatie: autonomie. “Je moet allebei voldoende autonoom zijn. Als je iemand bent die veel nood heeft aan samenzijn met je partner, dan gaat dit niet werken. Dan ga je je wederhelft alleen maar missen, verdriet hebben… Dat is miserie.”

Karwei

Kortom, het is niet iedereen gegeven. “De statistieken zijn vrij duidelijk: latrelaties lopen vaker op zijn einde dan een gewone relatie”, zegt Ponnet. “Echtscheidingen vinden ook vaker plaats in beroepscategorieën die noodgedwongen een latrelatie hebben. Voor het merendeel van de bevolking is het hebben van zo’n relatie eerder een opdracht en een karwei.” En je leert tijdens de dagen apart van je partner ook nog andere mensen kennen. “Je bouwt eigenlijk een leven op naast je leven met je vriend of vriendin. Je probeert dan vaak nog wel je liefdesrelatie gaande te houden, maar eigenlijk participeer je niet meer.”

Toch wil Ponnet de latrelatie niet als onmogelijk beschouwen. “Er zijn wel degelijk mensen voor wie het goed werkt. Partners die elkaar maanden niet zien en dan herenigd worden voor een maand. Het voelt voor hen dan telkens als een nieuwe huwelijksreis, het is feest. Tegen dat ze elkaar alweer goed gewoon zijn, vertrekt de ene weer. Ik heb mensen in mijn praktijk gehad die het niet anders wilden.”