"Sexting is een echte ontdekking"

Het vaste koppel: ‘Meteen slaande ruzie’

De relatie van Anne* en Gerben*, die al zeven jaar samenwonen, zal het in ieder geval wel overleven. Al zijn ze elkaar eerst even naar de keel gevlogen.

Anne "Om eerlijk te zijn hadden we op de eerste dag van de coronacrisis meteen een relatiecrisis. We hadden het heel druk gehad, er was niets in huis en ik wilde naar de supermarkt vóór we in quarantaine gingen. Gerben niet. Hij wilde aan zijn project doorwerken en toen begon de discussie: 'Jij moet niet zeggen wat ik nu moet doen!' We hebben toen een heel intens gesprek gehad over hoe we tegenover elkaar staan en wat ons aan elkaar stoort. Hij had het gevoel dat ik aan hem trok en hem dingen wilde opleggen. Dat wil ik helemaal niet, maar ik wil wel duidelijke afspraken maken zodat ik niet het gevoel heb dat ik elke keer de deur op mijn neus krijg als ik vind dat er iets moet gebeuren, zoals die boodschappen. Het was heftig, maar heel respectvol, en het bracht veel duidelijkheid"

"We hebben toen afgesproken: overdag doet elk wat hij wil. Hij zit beneden en ik zit boven, en overdag zijn er - afgezien van een intiem intermezzo - geen activiteiten samen. We eten als we daar zin in hebben en werken elk apart op onze eigen plek. 's Avonds spreken we af wanneer we gaan eten en hebben we een leuke avond samen. Dat werkt supergoed."

HUMO Volgens Paul Wirth in zijn boek ‘30daysexchallenge’ maakt een maand lang verplicht elke dag seks hebben een langdurige relatie vaak weer heel spannend.

ANNE "Ik ben ervan overtuigd dat die theorie klopt. Het helpt dat je nu op ieder moment van de dag kunt zeggen: 'Hey, baby, zullen we?' Deze coronatijd heeft echt een boost aan onze relatie gegeven. Hiervoor leefden we vaak naast elkaar. We hadden het allebei drukdrukdruk met ons werk en daarnaast elk nog een eigen sociaal leven. Nu valt een heel deel van die activiteiten weg en hebben we opeens tijd voor elkaar. Gisteren had Gerben een paar leuke pornofilmpjes opgezocht en zei hij opeens: ‘Hey, ik heb iets voorbereid! Heb je zin om mee te kijken?’ En opeens kán dat omdat ik niet tot acht uur 's avonds op kantoor zit, maar ergens in huis rondhang."

"Ik merk ook dat ik nu opvallend vaak op websites zit die spannende lingerie verkopen. En weet je: in mijn drukke leven vergeet ik vaak mijn benen te ontharen of een leuke snit aan te brengen in de intiemere begroeiing. Daar heb ik nu ook werk van gemaakt. Ik weet dat hij het apprecieert en met dat idee in mijn achterhoofd heb ik van dat scheren en knippen echt zitten genieten.

"Er is zoveel rust in onze relatie gekomen. Als het bij ons fout loopt, is het omdat we elkaar te weinig aandacht kunnen geven. Ik merk nu hoe goed wij samen zijn als we elkaar wél aandacht geven. O, hij roept dat de Aperol Spritz klaarstaat, ik moet gaan."

HUMO Rika Ponnet, kent u het boek ‘30daysexchallenge’?

Rika Ponnet "Ja. Het is waar dat je zin in seks kunt krijgen door er gewoon weer samen aan te beginnen. Maar dat werkt natuurlijk alleen maar als er geen andere, fundamentele oorzaken aan de basis van het tanende seksleven liggen."

"Nu, seks is een sterke stressregulator en als je constant samen onder één dak zit en er veel rampnieuws om je heen is, moet er veel stress gereguleerd worden. Seks is dan welkom, want die stress kan voor problemen zorgen als je niet dezelfde strategie hanteert om daarmee om te gaan - de één minimaliseert problemen en wat hij daarbij voelt, terwijl de ander ze uitvergroot en alles eruit gooit. In een relatie die al een tijdje niet goed loopt, kan de quarantaine een brandversneller worden. Als de crisis straks voorbij is, zullen er zeker stellen zijn die meteen een therapeut zoeken of de scheiding in gang zetten."

De coronabreuk: ‘Ik zag het niet aankomen’

Ingrid* "Ik ben 54 en ben tweeënhalf jaar gescheiden. In december had ik via een datingbureau mijn eerste date. In januari zijn we een relatie begonnen en vorige week heeft hij er een einde aan gemaakt. Ik viel compleet uit de lucht. We waren veel aan het skypen en die momenten waren steeds superfijn, en ik dacht echt dat we die quarantaine zouden overleven. Ik zal het nooit zeker weten, maar zonder die lockdown was dat volgens mij niet gebeurd. De quarantaine heeft dingen op de spits gedreven. Ik sta nogal enthousiast in het leven, stort me graag op dingen. Mijn vriend was eerder angstig. In het begin heb ik getwijfeld en ik had wel gemerkt dat dat zijn bindingsangst had aangewakkerd. Door de fysieke afstand is die angst met hem aan de haal gegaan, denk ik. Misschien was het tussen ons sowieso fout gelopen en heeft deze crisis het proces alleen versneld."

"Ik vind het echt jammer. Als ik nu ergens behoefte aan heb, is het de steun van iemand van wie je weet dat die er helemaal voor je is. Ik denk nu steeds: stel dat ik ziek word. Ik weet dat mijn dochters er onvoorwaardelijk voor mij zouden zijn, maar ik zou niet de nummer één zijn voor iemand. Het liefst zou ik dan iemand willen hebben die tien keer per dag naar de spoedafdeling belt om te vragen hoe het met mij gaat en die voor de deur zou staan popelen als ik ontslagen word."

"Het is wel goed dat de wereld nu in hetzelfde tempo draait als ik. Als ik verdriet heb, wil ik stilstaan en doe ik alles veel trager. Het lukt me dan niet goed om in het normale tempo te werken en te racen, maar dat hoeft nu ook niet. En als ik buiten ben, zie ik nergens gelukkige koppels op terrasjes, dat scheelt ook. Online daten doe ik niet. Dat zegt me niks. Ik hou me gewoon vast aan het idee dat ik er na de coronacrisis meteen weer aan begin."

HUMO Kennelijk is het feit dat ze elkaar niet kunnen zien, voor een aantal mensen een reden om zich uit een relatie terug te trekken.

Ponnet "Vooral voor mensen die het gevoel hebben dat ze niet goed zijn in relaties, of die weinig vertrouwen hebben in de liefde in het algemeen. Als het ook hun natuurlijke strategie is om zich terug te trekken uit moeilijke situaties, zullen ze nog sneller contact vermijden als dat alleen via telefoons en schermen kan."

"Ik merk tijdens mijn sessies via Zoom (videodienst, red.) hoeveel stress er heerst en hoe groot de behoefte is die te ventileren. Ik had gisteren een cliënt aan de lijn die spoedarts is. Haar verhaal toont aan hoeveel druk er nu op relaties komt te staan. Zij heeft het heel zwaar en heeft er nood aan daarover te vertellen. Zij is nu meer dan gemiddeld emotioneel, wat heel begrijpelijk is, en ze heeft meer dan ooit behoefte aan een connectie. Haar vriend antwoordt direct op elk bericht dat ze stuurt. Hij laat haar niet stikken, verre van, maar het contact loopt niet zoals ze had verwacht. Als ze thuiskomt, neemt ze een videodagboek op en vertelt ze wat ze die dag heeft meegemaakt om zichzelf te kunnen ontladen. Ze deelt het ook met haar vriend. Hij reageert daar steeds vrij zakelijk op: 'Amai, het einde is duidelijk nog niet in zicht.' Zonder te vragen hoe zij zich voelt bij het zien van die ellende."

"De man bedoelt het goed, maar hij kan niet om met de fysieke afwezigheid. Voor hem is dat geen echt contact en staat de relatie nu even on hold; de berichten zijn alleen een manier om die in de tussentijd te onderhouden. We gaan pas verder als we elkaar kunnen ontmoeten, denkt hij. Terwijl zij zo graag zou voelen dat hij begrijpt hoe moeilijk ze het heeft. Maar zij zegt hem dat niet duidelijk, omdat ze het moeilijk vindt die confrontatie aan te gaan via WhatsApp of in een videochat."

"Ik merk ook zelf dat je alles veel meer moet benoemen als je via schermen communiceert - niet alleen over wat je voelt en wilt, maar ook wat je ziet. Als je via een scherm praat, heb je de neiging om weg te kijken om je beter te kunnen concentreren of je ogen even rust te gunnen. Maar dat komt bij de andere snel over als desinteresse. Dan moet je durven te zeggen: 'Hé, je kijkt weg. Is er iets?' En dan moet de andere het uitleggen. Dat expliciteren is nodig om dicht bij elkaar te komen, maar niet iedereen heeft het talent om dat te doen."

Lief in Nederland: ‘Net als twee pubers’

Elise* (47) "Mijn lief is een Nederlander. Hij woont net over de grens en die is nu gesloten. We zijn onbereikbaar voor elkaar. Twee weken vóór de grens dichtging, hadden we wel al besloten voor de zekerheid thuis te blijven. We hadden toen nog geen idee dat het zo lang zou duren. We zijn nog maar een half jaar samen. We kenden elkaar al lang, maar pas toen hij ging scheiden, merkten we hoe leuk we elkaar vinden. Het verlangen doet soms bijna pijn."

HUMO Zijn er geen sluiproutes?

Elise "Daar denken we elke dag over na. De plannen variëren van een vlot bouwen en daarmee de Maas oversteken tot op een moutainbike het bos door crossen (lacht)."

"We zijn gelukkig allebei heel verbaal en kunnen goed in woorden uitdrukken wat er in ons omgaat. Doordat we nu vooral moeten praten, spreken we alles ook veel meer uit. En dat maakt ons allebei steeds verliefder. Mijn vriend, die trouwens negen jaar ouder is dan ik, zei gisteren: 'We lijken wel pubers! Het contact is nog nooit zo intiem geweest, ook al kunnen we elkaar niet aanraken.'"

HUMO Via Skype, bedoel je?

Elise «Ja, of via WhatsApp. Als ik achteraf door de conversaties scrol, geloof ik soms zelf niet wat ik allemaal geschreven heb. Als ze morgen iemand zoeken bij de sekslijn, kan ik daar zo beginnen, denk ik dan. Maar ik vind het zo fijn dat wij dat kunnen! In het begin lette ik nog op mijn woorden en wiste ik elke zin wel een keer om het mooier te formuleren. Nu laten we ons gaan en schrijven we bijna letterlijk wat we fysiek zouden willen en doen. Het leert je nog meer over wat je partner belangrijk en fijn vindt, want je wordt gedwongen het te beschrijven."

"Soms spreek ik over dingen die ik nog nooit ervaren heb. Het is gek hoe tekst even opwindend kan binnenkomen als een aanraking. En dan die spanning van welk bericht je zult terugkrijgen. De spanning is soms groter dan wanneer we lijfelijk samen zijn. En je kunt het zo lang volhouden! Echt, een uur is niks. Ik heb al gezegd: ‘We gaan dit blijven doen, hè.’ Ik heb het mijn collega ook al aangeraden: ‘Sexting moet je echt eens doen.’"

HUMO Lukt het via Skype ook zo goed?

Elise "Dat was in het begin moeilijk. Het is heel anders voor zo'n camera. Ik had echt zenuwen. We hadden allebei speciaal onze wekker om zes uur 's ochtends gezet - we hebben allebei tienerkinderen. Toen ik wakker werd, dacht ik alleen maar: help! Maar het verlangen was zo groot dat we snel vertrokken waren. En nu liggen we 's ochtends en 's avonds altijd naast onze laptop."

"Ik vind ons zo grappig samen. We zullen dit echt nooit vergeten. De situatie heeft ons ongelofelijk naar elkaar toe doen groeien. Ik merk dat ook aan hem. Hij komt uit een huwelijk en was helemaal niet van plan zich opnieuw te binden. Maar zijn houding na deze maand is bijna omgeslagen van ‘Goh, we zien wel’ naar ‘Ik sleep je straks voor het altaar’ (lacht). Bij wijze van spreken, hè."

"Het enige vervelende is dat we niet weten hoelang die lockdown zal duren. Eén ding weet ik wel: zodra die opgeheven wordt, gaan wij samen voor minstens een week in lockdown."

Ponnet "Het is wel goed dat we van die verstikkende moraliteit verlost zijn en zonder schuldgevoel genot mogen beleven. Toen de coronacrisis in Italië was losgebarsten, heeft één van de grootste pornowebsites haar streamingdiensten gratis gemaakt. Dat bedrijf hoopt daar natuurlijk klanten aan over te houden, maar ik vind het toch fantastisch. Er wordt ook massaal gebruik van gemaakt. Er is nu geen enkele vorm van prostitutie mogelijk. Dat zal voor heel wat frustratie zorgen."

HUMO Seks via de laptop, krijgt u daar veel vragen over?

Ponnet "Ik merk dat mensen het niet evident vinden. Vooral mensen die in grote mate via de ogen van een ander naar zichzelf kijken, voelen weerstand. Die wordt vaak ingegeven door een laag zelfbeeld en zelfhaat. Daardoor zijn ze bang om via een camera gezien te worden en dan afgewezen te worden omdat ze niet mooi genoeg zijn. In die zin is schermseks misschien een goede manier om jezelf te helpen die schroom te overwinnen. Het is een goede oefening in zelfaanvaarding."

HUMO Elise geniet ook van het verlangen.

Ponnet "Ja, maar dat is niet iedereen gegeven. Zeker niet in deze tijd, waarin het gewoon is geworden iets meteen te kopen of te doen als we dat willen. Misschien kunnen we deze tijd gebruiken om weer te leren verlangen en er nog van te genieten ook."

Jong en vol verlangen: ‘Niets meer hopen’

Petra* (23) "Ik heb al twee jaar een relatie. Volgende zomer zouden we normaal gesproken gaan samenwonen. Ik woon nu nog bij mijn ouders in Gent en hij bij die van hem in Brugge. Normaal sliep ik bij hem of kwam hij naar hier. Meestal waren we dus samen. Maar bij hem op kantoor was er in het begin van de coronacrisis al iemand positief getest en moest iedereen daar preventief in quarantaine."

"Mijn vriend is ziek geworden, maar vorige week leek hij genezen te zijn en zou hij naar hier komen. Ik had boodschappen gedaan en keek er zo naar uit hem weer te zien, maar de avond vóór hij zou komen, had hij weer koorts. Dat was heftig. Ik had zo gehoopt de rest van de quarantaine samen door te brengen. Die coronacrisis maakt je toch angstig en dan wil je juist bij diegene zijn die je het liefst ziet en die jou kan geruststellen. Maar we hebben toen besloten er niet meer op te hopen: dat leek ons makkelijker dan elke keer te denken dat we elkaar zullen zien, waarna het toch niet lukt. Dat is volgens mij ook niet goed voor je relatie."

"Het is misschien wel mooi en symbolisch om, vlak voor je gaat samenwonen, nog even teruggeworpen te worden in je gezin en nog een keer intens met hen samen te zijn, in de wetenschap dat het straks nooit meer zo zal zijn. Mijn vriend voelt dat ook zo aan. Hij gaat nu elke dag met de hond wandelen omdat die straks in Brugge blijft en hij het daarna met mij moet doen."

HUMO Hoe bevredig je je huidhonger?

Petra "Niet. De eerste week ben ik voor de zekerheid in mijn kamer gebleven. Het was goed mogelijk dat mijn vriend mij toen al had besmet. Vorige week heeft mijn moeder me voor het eerst weer vastgepakt. Ik was verbaasd van wat dat met me deed. Anders zou ik haar meteen weggeduwd hebben: 'Doe normaal, mama!' maar dat fysieke contact deed zo'n deugd. Ik merk dat ik nu zelf in de zetel tegen haar aankruip als we tv-kijken."

HUMO Dat is fijn, maar anders dan seks. Zijn jullie al creatief aan het experimenteren met langeafstandsseks?

Petra "Nee. Dat los ik voorlopig alleen op. Het duurt nu wel al bijna vier weken. Pfff."

HUMO Er is al veel gezegd over huidhonger.

Ponnet "Ja. Ik vind dat een goed woord, want we hebben fysiek contact even hard nodig als eten en slapen. Het is een basisbehoefte. Ik heb cliënten die alleen zitten en hun vriendinnen niet kunnen zien om even mee te knuffelen. Dat weegt heel zwaar. We zijn geprogrammeerd om aangeraakt te worden, ons hormonale systeem is daarop afgestemd. Aangeraakt worden is ook altijd een ultieme erkenning van je waarde als mens, jij bent voor mij de moeite, jij doet ertoe voor mij. Die erkenning, en het gevoel erbij te horen, is essentieel om ons goed te blijven voelen."

Wel heel alleen: ‘Gelukkig nog een vibrator’

Martine* (34) "Ik ben single, maar ik heb Tinder van mijn telefoon gegooid omdat je er nu toch niks aan hebt. Tot een half jaar geleden had ik een relatie. Die is nu voorbij, maar ik had wel nog seks met mijn ex. Op zich niet zo'n goed idee, want dan hou je de gevoelens in stand. Maar goed, ik heb hem nu al twee weken niet gezien. We hebben wel een keer gebeld en overwogen het er toch op te wagen, maar het is er nog niet van gekomen."

HUMO Waarom niet?

Martine "We vonden het toch een risico. Misschien was het ook wel omdat we de twijfel in de stem van de andere hoorden en dan zelf zeiden: 'Beter niet.' Dat gebeurt sneller als de aard van je relatie een beetje flou is, denk ik."

"Met mijn vrienden op café gaan, babbelen en elkaar een knuffel geven gaat ook niet. Ik weet niet of iedereen beseft hoeveel mensen er alleen zitten, en dat dat echt niet makkelijk is. Volgens mij zullen er een heel aantal in een depressie belanden."

"Ik denk trouwens dat de online verkoop van vibrators enorm moet boomen. Ik ben in ieder geval blij dat ik er een paar heb liggen."

We hebben het even gecontroleerd en Martine heeft gelijk. ‘Wat vooral opvalt,’ zegt Rebecca van onlineshop Loverware, ‘is dat vrouwen voor duurdere versies van de seksspeeltjes gaan. Ze denken kennelijk: ik ga mezelf in deze nare tijd eens echt verwennen.’

HUMO Seksspeeltjes vliegen de winkel uit. Goed nieuws, mevrouw Ponnet?

Ponnet "Natuurlijk. Maar als je een relatie hebt en elkaar niet kunt zien, mag je niet vergeten de band te blijven voeden. Ik ken gezinnen waarvan de man vaak maanden in het buitenland werkt. Als hij niet skypt en praat over wat iedereen meemaakt, merkt hij dat hij op den duur een buitenstaander wordt."

"Ik denk dat mensen in een overspelige relatie het op dit moment het allermoeilijkst hebben. De ene heeft geen excuses om de deur uit te gaan, wordt constant in de gaten gehouden en heeft dus weinig mogelijkheden om te whatsappen. En de andere zit alleen thuis."

De minnaars: ‘Corona toont mijn plaats’

Sarah* (43) "Mijn lieve minnaar, die getrouwd is, heeft corona. Dat heeft de dokter op zondag 15 maart vastgesteld. Ik was doodongerust, maar ik kon niet bellen of een kaartje sturen. Ik heb het de dagen erna met karige berichtjes moeten doen. Op zondag 22 maart was hij doodziek en het zag er even naar uit dat hij opgenomen moest worden. Ik was zo opgelucht toen hij me een berichtje stuurde dat het toch niet nodig was. Veel berichtjes krijg ik niet. Hij is te ziek en de controle thuis is te groot. Een erg nare situatie. Ik weet ook niet of we dit overleven. Het lijkt alsof het iets is wat we niet samen hebben kunnen doormaken. Die rol is voor zijn vrouw, en daar heb ik het moeilijk mee. Ik heb me echt een typische minnares gevoeld, en dat vind ik helemaal niet fijn."

"Ik heb wel wat afleiding. Elke getrouwde minnaar, ook van lang geleden, lijkt zich nu te vervelen thuis en stuurt me volop berichtjes. Als ik erop zou ingaan, kan ik mijn dagen en nachten doorbrengen met aangebrande berichtjes sturen. Maar dat is heel saai, want ik zie niemand. Ze kunnen geen enkel excuus verzinnen om het thuisfront te verlaten, want elke vrouw zou achterdochtig worden. En zelf wil ik de quarantaine strikt opvolgen."

HUMO Dat hij met jou een intense relatie heeft, wil toch zeggen dat er thuis iets schort?

Sarah "Ja. Ik denk dat veel getrouwde koppels die het moeilijk hebben, het nog moeilijker zullen krijgen, maar er zijn er ook die weer naar elkaar toe groeien en elkaar herontdekken. Dat laatste lijkt nu het geval te zijn bij mijn minnaar. Redelijk vervelend, maar ik wist natuurlijk dat dat risico bestond. Ik denk dat corona een einde zal maken aan veel huwelijken, maar ook aan veel tweede relaties. Hij is nu weer beter en wordt goed verzorgd door zijn vrouw. Twee jaar lang hebben we elkaar bijna wekelijks gezien en nu toont corona mijn plaats. Maar ik kan er wel mee om. That's life."

HUMO Denk je nu niet vaker: misschien moet ik toch op zoek naar een één-op-éénrelatie?

Sarah "Minnares zijn is geen gekozen rol, het is mij overkomen doordat er een leuke man tussen zat aan wie ik ben blijven plakken, bij wie het ver voorbij lust ging. Ik wil wél graag een vaste relatie, maar na mijn scheiding wilde ik gewoon ongebonden plezier, toen zat een relatie niet in mijn hoofd. En toen bleek een seksueel actieve vrouw zelden als girlfriend material gezien te worden. Kennelijk kunnen mannen het zich nog steeds moeilijk voorstellen dat je eerst pornoseks kunt hebben en daarna samen aardappelen kunt schillen. Maar ik weet zeker dat ik iemand zal vinden die dat wel kan. Ondertussen leef ik hard en ik geniet!"

HUMO Mevrouw Ponnet, u zei net dat we niet meer goed in staat zijn te verlangen. Ik begrijp dat niet: verlangen is toch heerlijk?

Ponnet "Of je daarvan houdt, is natuurlijk persoonlijk. Sommige mensen voelen zich beter bij het missen dan bij het invullen van het gemis. Het zegt iets over hoe je emotioneel door je opvoeding bent geprogrammeerd. Mensen die liever naar iemand verlangen dan de andere bij zich te hebben, zijn vaak bang voor de liefde, bang dat ze die niet kunnen waarmaken. Daar speelt ook hun zelfbeeld en zelfvertrouwen een rol in. Ze zijn vaak heel romantisch en hebben een ideaalbeeld voor ogen, maar dat verdampt natuurlijk als je de vieze sokken van de andere ruikt. Ik zeg niet dat een relatie met veel afstand geen relatie is. Dat is wel degelijk zo. Ik ga dat niet devalueren."

"Over relatievormen gesproken: ik had het er heel moeilijk mee dat de overheid eerst contact tussen mensen met een langdurige latrelatie verboden had. Het leek even alsof alleen mensen die onder één dak wonen, een echte relatie kunnen hebben. Maar massa's mensen hebben nu een heel duurzame intieme relatie zonder samen te wonen. In grootsteden zijn dat er zelfs meer dan de klassieke koppels. Achter de schermen zal er toch iemand de minister op attent gemaakt hebben dat de maatschappelijke realiteit er anders uitziet, en toen is die maatregel versoepeld. Gelukkig maar, want als je zo'n grote groep ervan weerhoudt in deze moeilijke tijd de stress te reguleren via seks, rechtstreekse liefdesbetuigingen, wegen de baten niet meer op tegen de kosten."

Moeten samenwonen: ‘Geen gedroomde start’

Frits* "Mijn vriendin en ik waren nog maar een maand aan het daten toen de coronacrisis uitbrak, en nu wonen we samen. Dat is wel even wennen."

HUMO Kon het niet anders?

Frits "Niet echt. Zij woonde in een huis met vijftien anderen. We hadden eerst beslist dat we bij elkaar op bezoek zouden blijven komen, maar toen werd ik ziek en haar huisgenoten, onder wie een verpleegster, dachten dat het beter was dat zij bij mij zou blijven. De lockdown zou op dat moment maar twee weken duren, dus dat leek nog overzichtelijk. Tegen die tijd zouden we de incubatietijd ook overbrugd hebben, maar we zitten hier nu nog. We zijn 24 uur per dag en zeven dagen per week samen, en dat is niet per se waarvan je in het begin van een relatie droomt. Het neemt af en toe toch een beetje de spanning weg. We werken allebei in de kunsten en hebben veel tijd voor onszelf nodig. Normaal duik ik elke dag in mijn atelier en ik werk dan dagen aan een stuk tot diep in de nacht door. Na drie of vier dagen heb je erg veel zin om elkaar terug te zien. Maar nu staan we dag in, dag uit de afwas te doen en de was op te plooien: we zijn in een voor ons bizar koppeltjesleven terechtgekomen."

"Het is ook vreemd dat we geen andere mensen zien en dus niet alleen kersverse partners zijn, maar ook elkaars vriend zijn geworden. Het is minder spannend, maar wel gezellig. Zij helpt me nu soms in mijn atelier, maar we proberen niet de hele tijd samen te zijn. Ik ga wat wandelen en zij gaat geregeld lopen. Zij is danseres en ze traint normaal elke dag keihard. Als ze nu haar energie niet kwijt kan, wordt ze kregelig en kan ze niet slapen."

HUMO En dan zit er niks anders op dan samen te sporten.

Frits "Ja. Gelukkig hebben we op seksueel vlak een supergoeie klik. Maar we lassen opzettelijk pauzes in, want als je je twee dagen onthoudt, ben je toch iets vuriger."

HUMO Om elkaar te kunnen blijven verrassen, word je gedwongen tot creativiteit, nee?

Frits «Mja, maar creatief was ik al. Ik heb heel wat accessoires en speeltjes. Ik verdiep me al lang in seks en erotiek, ik heb daar een soort artistiek project van gemaakt. Ik lees er veel over, vooral over hoe vrouwen het ervaren. Ik wil er echt goed in worden. Dat komt me nu goed van pas.

"Ik heb ook bdsm bestudeerd. Ik hou niet per se van leer of latex, het is eerder de psychologie erachter die me boeit. En hoe je met verschillende rollen kunt spelen - dominant of onderdanig. Je kent de uitspraak van Oscar Wilde wel: 'Everything in the world is about sex, except sex. Sex is about power.' Mijn vriendin en ik zijn allebei dominant. Dat zal dus een spannende clash worden."

HUMO Mevrouw Ponnet, het bloed, euh sperma, bedoel ik, kruipt kennelijk toch waar het niet gaan kan?

Ponnet "Wat dacht je? (lacht) Wacht tot we straks allemaal weer gelost worden, dat zal wat geven!"

* De gebruikte namen zijn fictief.