Wél flirten, maar geen seks, wat is daar nu aan?

Ze mist seks niet. Daarvoor zoekt ze geen man. Ze is er net 50, maar zou 70 bij hem geen probleem vinden. Hoe jonger, hoe vaker hij waarschijnlijk seks wil. Ze zoekt intimiteit, geborgenheid, zoals die er is vanuit zorg voor elkaar. Niet via seks.

Ze kijkt naar buiten, recht de lentetuin van mijn praktijkruimte in. Vogels spelen er haasje over, enthousiast aan het nesten. De eerste struiken bloesemen uitbundig. De natuur op zijn seksueel actiefst. Ze zucht en dat is ook wat ze uitstraalt. Het leven dat als een langdurige last haar schouders en mondhoeken naar beneden haalt. Toch is ze een mooie vrouw: een slank, goed gevormd lichaam, grote bruine ogen in een open gezicht. Maar alles in haar doet het omgekeerde van stralen. We praten over haar twee voorbije levens met mannen die haar diep ontgoochelden, op zoveel manieren in de steek lieten. Ze waren allebei vooral zoekend geweest. De ene naar inzichten, het waarom van zijn en dit bestaan. De andere naar aanzien, hard werken voor geld dat altijd opnieuw naar statussymbolen ging. De sportwagen, dure etentjes, merkkleding. Hij bracht haar vaak kleren mee, maar na een tijdje had ze door dat het geen geschenken waren, alleen zijn manier om ervoor te zorgen dat ze paste in zijn sportwagen, aan zijn zijde.

Het mocht nu wel eens een boekhouder zijn, een nuchtere introvert die alles op een rij heeft. Zekerheid vanuit duidelijkheid. Ze wil goed genoeg zijn zoals ze is, niet altijd haar best doen. Niet moeten behagen omdat hij dat nodig heeft, ‘gewild’ zijn. Weg van het mijnenveld dat afwijzing en verwerping heet. Het gaat over verleiden, flirten. Ze snapt het niet, dat spelen, en wil het ook niet, lustobject zijn. Jezelf verlagen tot iets primitiefs waarvan je denkt dat mannen het willen. En gaat het dan niet altijd over hetzelfde. Zijn behoeftes, zijn bevrediging. Ik suggereer dat flirten en verleiden een spel is met veel betekenissen. Het zien van de andere, het gezien en bevestigd worden. Het vaker gaat over een potentieel, de belofte dat seks zou kunnen, dan dat het daadwerkelijk gebeurt. Er zoveel scenario’s mogelijk zijn, vaak meer bevredigend dan seks. En het vooral toont dat er een bereidheid is om het speelveld van relaties te betreden. Jezelf als beschikbaar te tonen.

Ontvankelijkheid, overgave. De andere binnen laten, zelf binnen gelaten worden. En ook al komt er verder niets van, de onwaarschijnlijke energieboost. Omdat we onszelf als de moeite waard ervaren, in de totaliteit van ons seksueel en relationeel functioneren. En wat voor een geschenk het is, de flirt. Zo keek ze er nooit naar. Ze zucht opnieuw.

Ik ben beter in zorgen, zegt ze concluderend. De veilige man die gaat voor een innige vriendschap. Die week vang ik een flard van Blind Getrouwd. Geen spel, geen flirten of verleiden, dodelijke relationele ernst, het leven in al zijn banaliteit. Het op te maken bed, de te bereiden maaltijden, de af te stemmen agenda’s. En ik weet ineens wat ik in dit hele concept zo mis: het boeiende spel van kijken, proberen, zien, bevestigen, spelen, aanhalen en op afstand houden, uitdagen en geven. Het niet alledaagse gevoel gewild te zijn en te willen. En wat voor een vervullende, krachtige motor dat is in ons liefdesleven.