WARM AANBEVOLEN >> Tweedaagse voor singles die opnieuw willen uitreiken!
20 februari 2024
WARM AANBEVOLEN! Samen met Kathleen Tobback organiseert collega Catherine een tweedaagse voor singles op 22 en 23 maart in Mechelen. Spread the word!
25 augustus 2020 Magazine
Ze zijn aantrekkelijk, succesvol en al jarenlang alleenstaand. Maar dat laatste laten ze niet aan hun hart komen. Ondanks hun looks, hun diploma’s en hun stralende karakter blijven hoogopgeleide vrouwen van boven de veertig vaker alleen dan hun mannelijke collega’s. Behoorlijk frustrerend als je het ons vraagt, maar deze twee inspirerende singles blijven niet bij de pakken neerzitten.
Feeling - Tekst: Ans Vroom
‘Toen de relatie met de vader van mijn kinderen twaalf jaar geleden op de klippen liep had ik een voorgevoel dat ik een tijdlang alleen zou blijven, maar dat het zo lang zou duren had ik nu ook weer niet gedacht. (lacht) Het eerste jaar na de breuk was ik heel ongelukkig. Daarna heeft het nog een tijd geduurd voor ik overeind gekrabbeld was, maar plots begon ik te genieten van mijn vrijheid. Ik ging vaak uit met vriendinnen en leerde ook wel mannen kennen, maar op dat moment was ik nog niet klaar voor een nieuwe partner. Mijn kinderen waren nog klein en kwamen voor mij op de eerste plaats. Ik zag in mijn omgeving hoe complex het eraan toe ging in nieuw samengestelde gezinnen. Mijn ex verhuisde naar het buitenland, dus mijn zoon en dochter waren constant bij mij. Er was gewoon geen ruimte in mijn hoofd voor een relatie. We hadden het ook heel gezellig met ons drieën. Mijn kinderen zijn altijd echte knuffelaars geweest, dus voor affectie kon ik bij hen terecht, al vervangt dat natuurlijk geen partner.
Pas sinds een paar jaar sta ik stilaan open voor een nieuwe relatie, maar sindsdien is de juiste man nog niet voorbijgekomen. Ik kom nochtans veel mensen tegen. Ik reis veel voor mijn job en heb een druk sociaal leven, maar ik ben niet het type vrouw dat uit zichzelf op een leuke man durft afstappen. Ik ben gelukkig met mijn leven zoals het nu is, en het helpt dat ik financieel zelfstandig ben. Ik merk dat sommige mannen afgeschrikt worden door mijn onafhankelijkheid. Onlangs reageerde iemand zelfs kwaad omdat ik zei dat ik de laatste tien jaar heel gelukkig was geweest zonder man. Ik heb de indruk dat mannen toch graag willen dat een vrouw hen nodig heeft. Ik kan mijn eigen boontjes doppen, maar dat wil niet zeggen dat ik niet naar de liefde verlang. Ik word niet snel verliefd, maar ik kan me wel helemaal smijten in een relatie, op voorwaarde dat het met de juiste persoon is.
Tien jaar geleden kreeg ik nog aandacht van mannen van mijn eigen leeftijd, maar ik merk dat een man van vijftig toch eerder op zoek gaat naar een jongere vrouw. Bovendien ken ik gewoon niet zoveel alleenstaande mannen. Ik heb de indruk dat mannen uit zichzelf niet zo snel uit een relatie stappen. En ze blijven ook nooit heel lang single. Maar ik ben zeker niet wanhopig. Ik twijfel er niet aan dat ik nog iemand ga tegenkomen. Ik val op integere mannen met gevoel voor humor, niet op opscheppers die indruk proberen maken met hun dure auto of hun bankrekening. Je voelt het meteen als iemand op dezelfde golflengte zit. Stiekem vind ik het best spannend dat de toekomst nog open ligt. Ik ben er helemaal klaar voor.’
‘Ik heb nooit de behoefte gevoeld mij aan een man te binden, al ben ik opgegroeid in een klassiek Libanees gezin. Mijn ouders waren traditioneel, maar wel open van geest. Ik was achttien toen mijn vader stierf, en voelde mij als oudste dochter verantwoordelijk voor het welzijn van mijn mama en mijn twee zussen. Ik heb altijd een groot moederinstinct gehad, maar toch ben ik zelf nooit mama geworden. Toen mijn zussen kinderen kregen werd ik instant verliefd op mijn neefjes en nichtjes. Ik denk dat het mede danzij hen is dat ik mijn biologische klok niet voelde tikken. De liefde die ik koester voor de kinderen van mijn zussen is even onvoorwaardelijk als die voor een eigen kind, zonder de complexe ouder-kind-relatie. Zij betekenen alles voor mij, en ik hoop dat ze weten dat ik er altijd voor hen zal zijn.
Uiteraard zijn er wel mannen in mijn leven geweest. Ik heb ooit een jarenlange relatie gehad met een man waarmee ik wel had willen trouwen, maar hij woonde in het buitenland. Geen van ons wilde verhuizen, dus heb ik hem laten gaan. Ik heb nooit spijt gehad. De dingen lopen nu eenmaal zoals ze moeten lopen. De paniek die veel single vrouwen voelen wanneer ze de veertig naderen en nog steeds kinderloos zijn, heb ik nooit gevoeld. De maatschappij legt zoveel druk op ons. Het wordt ons aangepraat dat we een partner moeten zoeken om niet alleen te zijn, maar ik heb me nog nooit eenzaam gevoeld. Ik ben perfect gelukkig met mijn familie en mijn uitgebreide vriendenkring. Ik zie vrouwen die zichzelf wegcijferen of zich verliezen in hun relatie. Ik ben sterk en zelfstandig, maar ook heel gevoelig. Diep vanbinnen ben ik misschien wel een beetje bang om gekwetst te worden, maar ik probeer open te staan voor wat er op mijn pad komt. Ik zou graag nog een man tegenkomen om mijn leven mee te delen, maar het is geen ramp als dat niet gebeurt.
Ik denk ook dat het helpt dat ik een job heb gevonden die ik met hart en ziel doe. Ik haal ongelooflijk veel vreugde en voldoening uit mijn werk als yogadocente en ambassadeur van Decathlon. Zo werk ik momenteel mee aan een fantastisch project van Think Pink om yoga te geven in borstkankerafdelingen. De gedachte bezig te zijn met iets dat waardevol is voor anderen geeft me rust en stabiliteit. Veel mensen zijn vandaag de dag de connectie met zichzelf verloren. Ik leef heel bewust en werk hard aan mezelf. Ik mediteer, ik eet gezond en ik focus op het positieve. Relaties vragen werk, ook die met jezelf, maar uiteindelijk is dat wel de allerbelangrijkste.’
‘Het is jammer genoeg geen mythe dat vrouwen van boven de veertig het soms moeilijk hebben om een partner te vinden’, bevestigt Dimitri Mortelmans, socioloog aan de Universiteit Antwerpen. ‘Maar er is hoop’, voegt hij er onmiddellijk aan toe. Mortelmans: ‘Vrouwen zijn zelfs aan een inhaalbeweging bezig. Vroeger was het voor hen na een breuk niet makkelijk om op zoek te gaan naar een nieuwe partner. Ze hadden vaak geen professioneel leven en konden dus niemand leren kennen op de werkvloer, ze hadden minder financiële middelen en door de zorg voor de kinderen minder tijd om buiten te komen. Dat is nu helemaal veranderd. De meeste vrouwen hebben een carrière en een eigen inkomen. Bovendien wordt er tegenwoordig veel vaker voor co-ouderschap gekozen, waardoor er tijd vrijkomt voor een sociaal leven. Een kleine groep (ongeveer 10 procent) kiest er bewust voor om single te blijven, maar de meesten willen toch graag een nieuwe relatie. En die vinden ze dikwijls ook. Vijf jaar na de scheiding heeft ongeveer de helft van de singles opnieuw een partner gevonden.’
Ook relatietherapeute Rika Ponnet wil een positief verhaal schetsen: ‘Er is zeker geen overschot van vrouwen uit deze categorie op de relatiemarkt. De groep die het moeilijk heeft zijn vooral diegenen die vasthouden aan een klassiek rollenpatroon, waarbij de man ouder en minstens even hooggeschoold moet zijn dan de vrouw, of andersom.’ Volgens professor Mortelmans kiezen mannen nog steeds vaker voor een jongere vrouw, en is voor hen opleidingsniveau minder van belang. ‘Ik vind downdating een verschrikkelijk woord, maar het bestaat wel degelijk. Sommige mannen worden nog steeds gedreven door een klassiek genderpatroon en een geloof in ouderwetse machtsverhoudingen, waardoor het cliché in stand gehouden wordt dat slimme vrouwen uit de boot vallen.’ Ook Rika Ponnet gruwelt van de term downdating: ‘Alsof mensen alleen maar waardevol zijn als ze gestudeerd hebben! Ik geloof trouwens niet dat het nog zo vaak gebeurt. Er is tegenwoordig een maatschappelijke evolutie bezig, waarbij een diploma minder belangrijk is geworden. Het is bewezen dat mannen minder succesvol zijn op school, maar dat zegt uiteraard niets over hun intelligentie. Vandaag zijn er veel koppels waarbij de vrouw hoger is opgeleid dan de man, en gelukkig maar. Er wordt een partner gekozen op basis van persoonlijkheid in plaats van opleiding en succes.’
En wat te denken van het idee dat mannen zich geïntimideerd voelen door onafhankelijke vrouwen? Rika Ponnet: ‘Het klopt dat sommige mannen onzeker worden bij het idee niet the provider in een koppel te zijn. Maar dat zegt meer over hen dan over die autonome vrouwen. Alles hangt ervan af hoe je je rol in een relatie definieert. Ondersteuning kan ook emotioneel zijn in plaats van praktisch. Anderzijds moet je je als vrouw ook kwetsbaar durven opstellen. Om in een relatie tot verbinding te komen moeten beide partners met hun behoeftes naar buiten komen. Vrouwen die al jarenlang alleen zijn hebben vaak geleerd om sterk en zelfredzaam te zijn, en vinden het moeilijk om toe te geven dat ze een man nodig hebben om hun emotionele behoeftes te bevredigen.’ Mortelmans: ‘Er is veel eenzaamheid. Hoe langer je single bent, hoe meer je de neiging hebt om je te settelen in je situatie, maar dan nog zal je stiekem heel blij zijn als er iemand voorbij komt die je hart sneller doet slaan.’
Rika Ponnet: ‘Het klopt wel wat Eef zegt dat er minder mannen op zoek zijn naar een vaste relatie dan vrouwen. Ze zullen inderdaad langer in een slecht huwelijk blijven hangen, en als ze alleen zijn kiezen ze vaker voor losse contacten. Maar ik wil zeker niemand ontmoedigen. Wie echt ontvankelijk is voor de liefde, komt die vroeg of laat ook tegen.’