24 april 2020
Ik ben een vrouw van 44 jaar en ben 17 jaar tevreden gehuwd. Door de crisis nu maakten wij al heel vaak ruzie. Hij minimaliseert alles en vindt ook dat ik veel te veel het nieuws volg, terwijl ik het juist belangrijk vind om goed geïnformeerd te zijn, te weten waar ik voorsta. Hij wil er nu al zelfs niet meer over praten, wat toch niet ok is. Ik voel nu spanning in huis, terwijl het omgekeerd zou moeten zijn. Hoe kunnen we de komende tijd zo goed mogelijk doorkomen?
In tijden van crisis vallen mensen terug op ingesleten copingstrategieën: dat zijn manieren, deels aangeleerd, deels vanuit onze persoonlijke aanleg, waarop we moeilijke dingen het hoofd bieden. Spoort jouw copingstijl met die van je partner, dan zorgt dat vaak voor een extra verbonden gevoel. De andere ervaart de dingen dan zoals jij en reageert er ook op dezelfde manier op. Spoort die stijl niet, dan brengt dat een gevoel van verwijdering met zich mee, of sterker, zoals bij jullie, het gevoel dat de andere je gevoel niet erkent, je afwijst. Copingstijlen zijn er in drie verschijningsvormen. Zij die overspoeld worden door angst, doemscenario’s, hopeloosheid zelfs, ‘maximaliseren’ hun gevoelens en geven daar uitgesproken uiting aan in de hoop ondersteuning te vinden in hun omgeving. Het vermogen om jezelf te troosten is dan beperkt, de invulling van je behoeftes zoek je dan vooral bij anderen. Een tweede groep doet het omgekeerde. Ze gaan in een soort van overlevingsmodus die je als bevriezen zou kunnen omschrijven. Ze behouden letterlijk hun ‘cool’, relativeren of sterker nog minimaliseren en negeren zelfs de werkelijke situatie. Onderliggend leeft er bij hen net zo goed stress en angst, maar die wordt stil en klein gehouden en al helemaal niet gedeeld, waardoor ze ook in wezen ‘alleen’ gedragen wordt. Een derde groep ervaart angst en stress, draagt die zelf en probeert die ook in een zo goed mogelijk perspectief te plaatsen, maar geeft ook uiting aan die stress en is in staat om hulp, steun constructief te bevragen en te krijgen. Alle drie de copingstijlen leren ons iets over hoe we vandaag binnen onze relatie deze uitzonderlijke crisissituatie het hoofd kunnen bieden. Zoek troost bij jezelf en in jezelf, in dingen die jou individueel een goed gevoel geven, tot rust brengen. Spreek daarnaast je angst en zorgen ook uit en vraag wat je nodig hebt, wat jou kan helpen. Een knuffel, samen (al dan niet) hand in hand een wandeling maken…Ook als je de neiging hebt je terug te trekken, is dat een goed idee. Het helpt je stress te reduceren en zorgt er voor dat je partner het gevoel heeft voor jou van betekenis te kunnen zijn. Maar ook: maak gebruik van alle kanalen die er nu zijn om je contacten met vrienden en familie te onderhouden. Het gevoel in dezelfde boot te zitten, versterkt altijd. Zo gezien komt het er op neer dat we van de andere steun en ondersteuning mogen verwachten en kunnen vragen, we die idealiter ook bieden als de andere er ons om vraagt, maar evengoed de andere onszelf besparen, proberen binnen onze mogelijkheden onze eigen angsten te dragen. Het is een evenwichtsoefening die je relatie, jezelf ten goede komt. Tot slot helpt het te beseffen dat wat we nu meemaken, eindig in tijd is. De natuur, dit seizoen herinnert er ons in alle mogelijke kleuren en geluiden aan: er komt een andere morgen.
Lees meer